حاجی میرزا آقاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
در صفحه‌ای با عنوان غیراصلی نیازی به سرنویس دیگر کاربردها نیست. |
خنثی‌سازی ویرایش 9699480 توسط Ariobarzan (بحث) |
||
خط ۶۵:
</blockquote>
البته دیدگاهی نیز کاملا مخالف آن وجود دارد. علت بیشتر تهمت‌هایی را که به میرزا آقاسی می‌زنند سعی او در کم کردن قدرت روحانیت و کوتاه کردن دست آنان از قدرت می‌دانند. و این بر خلاف سایر صدراعظم‌های قاجار است. چنانکه میرزا نواب بدایع نگار در رساله خود از میرزا آقاسی ستایش می کند.
دیگر دلیلی که موجب شد بدگویی در مورد وی رواج کامل یابد رونق کار باب در زمان وی است. و از او به دلیل اینکه از همان ابتدا غائله باب را ساکت نکرده مخصوصادر نزد روحانیان انتقاد شده است. برعکس امیرکبیر که خود با علما ارتباط فراگیری داشت، دستخطی به برادرش میرزا حسن خان فرستاد تا از روحانیان فتوای قتل باب را بگیرد مورد تمجید گروه روحانیون بعد از خود قرار گرفت.
همچنین گروهی دیگر از پژوهندگان استقلال ایران در زمان وی را ستوده‌اند همجنانکه: دکتر موسی نجفی- موسی حقانی در روزنامه کیهان می‌نویسند: با توجه به ضعف حكومت مركزي بعد از تركمنچاي، حفظ نسبي استقلال ايران در زمان محمد شاه وحاجي آقاسي را بايد مثبت ارزيابي كرد.
وی در ادامه می‌نویسد:
«بعد از قائم مقام، صدارت به حاج میرزا آقاسی رسید. او آدمی تندخو و به ظاهر صوفی منش بود. در زمان وی، امتیاز مشخص و عمده ای به اروپاییان داده نشد و اصولاً قضاوت راجع به او، دشوار است؛ فقط تا این حد می توان گفت که وی نه مانند آقاخان نوری فردی خائن و وابسته بود و نه مانند قائم مقام و امیرکبیر نبوغ سیاسی فراوان داشت. از کارهای مهم دوران حاج میرزا آقاسی، اصلاح شبکه آبیاری و کندن قنات بوده که به هر حال نوعی اصلاح و آبادانی را برای ایران به همراه داشته است. یکی از عواملی که باعث می شود نتوان یک جانبه درباره محمدشاه و حاج میرزا آقاسی صریح قضاوت کرد، این است که ایرانی که به دست اینان افتاد، ایران بعد از ترکمنچای بود که به هر صورت دولتمردان را سخت در محظور و فشار نگه می داشته و قدرت و سرعت عمل سیاسی را از آنان سلب می کرده است.» روزنامه کیهان مورخه 7 اسفند 1385
== منابع ==
| |||