ذرات بنیادی: تفاوت میان نسخه‌ها

ذرات سنگین، [[باریون]] نام دارند. چنانچه باریونها به حال خود رها شوند، متلاشی می‌گردند. تنها باریون پایدار پروتون است. در تمام فرایندهای مشاهده شده، تعداد باریونها همواره بقا دارد «[[قانون بقای باریون]] ΔN=۰). قانون بقای باریون پایداری پروتونها را بیان می‌کند، باریونی سبکتر از پروتون وجود ندارد. آزمایش‌ها نشان داده‌اند که مدت زمانی که طول می‌کشد تا پروتون تلاشیمتلاشی یابدشود ۱۰۱۲ بار طولانی‌تر از عمر جهان باشد. عدد بار یونی را با N نشان می‌دهند که برای باریونها ([[پروتون]]، [[نوترون]]، [[هیپرون|هیپرونها]]) N=+۱، برای پاد باریونها N=-۱ برای سایر ذرات مزونها، لپتونها) N=۰، برای هسته‌ها N>+1 (N برابرعدد جرمی A است) و برای پاد هسته‌ها N<-1(Nبرابر –A است) می‌باشد.