پیر کورنی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۱۱ core): + رده:نمایشنامهنویسان مرد اهل فرانسه |
|||
خط ۴:
== زندگی‌نامه ==
پی‌یر کورنی بزرگ‌ترین فرزند یک خانوادهٔ متمول از فرمانداران روآن بود و از کودکی با اعتقادات فرقه مذهبی [[انجمن عیسی]] ([[مردم فرانسوی|فرانسوی]] : [[ژزوییت]]) تربیت شد. او در سال ۱۶۲۸ به تحصیل حقوق پرداخت ولی چندی بعد در وکالت با ناموفقی مواجه شد. یک سال بعد، طی یک شکست عشقی، به نوشتن اولین [[کمدی]] خود٬ ''مِلیت'' <ref>Mélite</ref> رو آورد که با موفقیت در پاریس مواجه شد. او در همین سال در پاریس ساکن شد و به نوشتن [[نمایش‌نامه]] پرداخت و در مدت کوتاهی به یکی از برترین درام‌نویسان فرانسه تبدیل شد. کمدی‌های او از شیوهٔ قدیمی یعنی [[فارس (ادبیات)]] فاصله گرفتند و با مد جدید زندگی در جامعهٔ پاریس آغشته شدند. کرنِی کمدی‌های خود را "نگاره‌ای از محاوره‌های اشراف‌زادگان" می‌دانست.
اولین تراژدی حقیقی کرنِی، ''مِده''<ref>Médée</ref>، در سال ۱۶۳۵ نوشته شد و او در همین سال توسط [[ریشلیو]] انتخاب گشت تا دیدگاه جدیدی از نمایش‌نامه را به وجود آورد که بر فضیلت‌ها تأکید می‌کند و درباریان و اشراف‌زادگان را به نمایش می‌گذارد. او پس از مدتی، طی درگیری با ریشلیو در مورد نوشته‌هایش که از حدود تعیین شده توسط کاردینال خارج شده بودند، با او قطع رابطه کرده و به روآن بازمی‌گردد. او در سال ۱۶۳۶ مشهورترین تراژدی خود، ''[[سید (نمایش‌نامه)|سید]]'' <ref>Le Cid</ref> را می‌نویسد که با استقبال بسیار مواجه شد ولی به علت عدم رعایت برخی از [[تراژدی|قوانین تراژدی کلاسیک]] مورد انتقاد شدید برخی همچون ریشلیو قرار گرفت.
خط ۱۱:
== آثار ==
آثار کرنِی از نظر نوشتار غنی و از نظر موضوع متنوع هستند و ارزش‌ها و سؤال‌های اساسی دوره او را به نقش می‌کشند. قهرمانی، شرافت نفس، درستکاری و ارادهٔ شخصیت‌های اصلی، وضعیت دشوار آن‌ها برای انتخابی سرنوشت‌ساز میان دو عامل متفاوت و حیاتی (مثل مقابلهٔ عشق و شرافت و یا عشق و آزادی) و وسعت و عمق ادبی نمایش‌نامه‌های او از خصوصیات آثار او هستند که صفت [[کورنِلی]] را به نوشته‌های کورنِی و مقلدین سبک او داده است.
سبک کورنی اساساً [[کلاسیک]] است، ولی او برخلاف [[راسین]] چندان به رعایت قوانین [[تراژدی|تراژدی کلاسیک]] که (که عموماً توسط [[ارسطو]] معین شده بودند) پایبند نبود و تا حدودی به سبک [[باروک]] گرایش داشت. او با وجود انتقادات شدید هم‌دوره‌های خود، به خلق اثری پرشکوه ولو غیرحقیقی معتقد بود. از مهم‌ترین آثار او می‌توان موارد زیر را نام برد:
خط ۵۵:
{{ترتیب‌پیش‌فرض:کورنی، پی‌یر}}
[[رده:پی‌یر کورنی]]
[[رده:اشراف اهل فرانسه]]
| |||