خشم: تفاوت میان نسخه‌ها

نمودهای خارجی خشم را در حالات چهره و بدن، واکنش‌های کالبدشناختی و گاه رفتارهای تهاجمی در ملأ عام می توان یافت. مثلاً [[جانوران]] و آدمیان بانگ‌های درشت بر می‌آورند، می‌کوشند که بزرگ‌تر جلوه کنند، دندان می‌نمایند و خیره می‌شوند. خشمْ الگویی رفتاری‌است که برای زنهاردادن به تعرض‌کنندگان طراحی شده‌است تا از رفتار تهدیدکننده‌شان دست کشند. درگیری فیزیکی، بدون ابراز پیشاپیش خشم توسط یکی از طرفهای درگیر، خیلی به ندرت رخ می‌دهد.

بعضی هابهها بر این باورندکهباورند که خشم یکی ازخواصاز نفسحالات بودهروانی کهاست دراثرو عملمی ویاحالتتواند غیرحالت پسندیدهروحی ازفرد باطنرا خروجمتغیر کردهساخته و حالت زنده جانانرا متغیرساختهحتی و حتیبا باعکسعکس العمل خطرناک می‌شودروبه رو شود. کسانیکه می‌توانند خشم خود را کنترل کنند، عملمعمولا عکس العمل بدی از آنها سر نمیزندنمیزند، کهالبته این عملکار بسیارمشکلبسیار بودهمشکل وظرفیتاست بسیارو برای انجام این کار تکنیک هایی مورد زیادینیاز می‌خواهداست.