چه زندگی شگفت‌انگیزی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: جاوادانه⟸جاودانه، هرکجای⟸هر چیز، فيلم⟸فیلم
خط ۲:
| عنوان= چه زندگی فوق‌العاده‌ای
| تصویر= WonderfulLifeMoviePoster.jpg
| زیرنویس=پوستر فيلمفیلم ''چه زندگی فوق‌العاده‌ای''
| کارگردان= [[فرانک کاپرا]]
| تهیه‌کننده= [[فرانک کاپرا]]
خط ۲۴:
 
== درباره فیلم ==
چه زندگی شگفت انگیزی در سال 1946 ساخته شد اما اکران عمومی آن به دلیل معضلات روحی مردم پس از جنگ با اقبال مواجه نشد و تنها سالها بعد در نسخه های خانگی توفیق یافت.موضوع این فیلم به دلیل پرداختن به گرفتاری های روح بشری هیچگاه تازگی خود را از دست نداد آنچنانکه راجر ابرت در تحلیلی گفته است: " نکته ی مهم درباره ی چه زندگی محشری است، این است که گذشت زمان را خوب تاب آورده، مثل کازابلانکا از آن فیلم های جاوادانهجاودانه است که با گذشت زمان، بهتر هم می شود ". طرح اصلی فیلم حول زندگی جورج بیلی است که به دلیل ناکامی های متعدد در زندگی قصد خودکشی دارد اما این فرصت را پیدا می کند که زندگی اش را بدون حضور خودش و اتفاقاتی را که در نبودش برای اطرافیانش روی میدهد ببیند. برخی معتقدند طرح اولیه ی فیلم با اقتباس از داستان کوتاهی از فیلیپ ون دورن استرن * با نام "بزرگترین هدیه" نوشته شده است. برای نقش جورج بیلی بازیگری مناسب تر از جیمز استیوارت با آن آرامش ذاتی و چشمهای معصوم سرشار از نگرانی پیدا نمی شد. جیمی در این فیلم با بکار گرفتن حرکات دست و صورت که با گذر زمان گویی جزیی از شخصیت او می گشت حالات مردی ناکام و آشفته را بخوبی بازنمایی کرد و میمیک صورت او در این میان کمک فراوانی به او کرد. برای نمونه توجه کنید به سکانسی که جورج به دنبال مری که در زندگی واقعی همسر اوست اما حالا دیگر او را نمی‌شناسد می دود. حالت چهره ی او به تمامی نشانگر اضطرابی عمیق و ناباوری ست. در کل اتفاقات فیلمنامه در فیلم چه زندگی شگفت انگیزی براساس حس عمیق ناکامی و سرکوب شدگی جورج است. او که خیال پردازی و جاه طلبی های فراوانی برای رسیدن به اهدافش دارد هنگام مواجهه با موانع، تصمیم به نابودی خویش می گیرد و همین موانع و واکنش های جورج، نیروی محرکه ی پیشبرد حوادث فیلم است. گفتنی ست سالها بعد نسخه ای رنگی شده از این فیلم انتشار یافت که البته فاقد زیبایی جلوه های تصویری نسخه ی اصلی فیلم است. فرانک کاپرا با خلق قهرمان ساده، دوست داشتنی و مهربانی که بیش از حد به جیمز استیوارت واقعی شباهت داشت به ماندگاری این هنرمند ارزنده در قلب مخاطبین- بیش از هرکجایهر چیز دیگر- کمک کرد.
 
چه زندگی شگفت انگیزی است، دومین اثر مشترک استیوارت و کاپرا، مملو از سادگی، تردید و اعتماد، عشق و صداقت و مهمتر از همه چیز پاکدامنی ذاتی ست. با زبان طنزی که برای درکش نیاز به نکته سنجی آنچنانی نداریم، دیالوگهای ساده و دلنشین و از همه مهمتر اینکه انگار این داستان، روایت یک فصل از زندگی تک تک مخاطبان اثر است که به نحوی تجربه اش کرده ایم، دیروزم امروزم و شاید هم فردایم همین است همین! ایمان از دست رفته با یک تلنگر به قلب مرد باز می گردد و از این لحظه جهان زیباتر می شود، فرشته ای که تک تک انسانها انگار نیازمند حضورش هستند تا به عمق خوشبختی پنهانشان پی ببرند. بدک نیست هر از گاهی این فیلم را صرفاً به خاطر شکرگزاری به درگاه خداوند به خاطر هر نعمتش مرور کنیم! آنوقت شاید آن گوی چوبی ورودی پلکان منزل، از شیء لعنتی به گوی دوست داشتنی بدل شود و هر روز دستی بر آن بکشیم و حتی مانند استیوارت آنرا ببوسیم. تقدس همه اجزای محیط اطراف، گمشده ای ست که تا سرمان به سنگ نخورد درک نمی‌شود!