عباس ادهم: تفاوت میان نسخه‌ها

عباس ادهم تحصیلات مقدماتی و متوسطه را در مدرسه لقمانیه تبریز سپری کرد و برای تحصیل پزشکی به پاریس رفت. وی در سال ۱۹۰۹ میلادی (۱۲۸۸ خورشیدی) از دانشکده پزشکی پاریس موفق به دریافت درجه دکتری، جایزه پایان نامه و مدال علمی شد و پس از پایان تحصیلات، نمایندگی ایران در کنگره تعطیلات عمومی بین المللی پاریس به وی اعطاء شد. پس از بازگشت به ایران، به عنوان پزشک دربار قاجار و پزشک ویژه ولیعهد، احمد میرزا (بعدها احمدشاه)، انتخاب گردید. پس از آن به عضویت مجلس حفظ الصحه دولتی درآمد. از جمله اقدامات وی در این دوران، کمک مالی به [[مدرسه فیوضات تبریز]]، تأسیس نخستین مدرسه متوسطه رسمی با اسم محمدیه در آذربایجان، تأسیس [[دارالعجزه]]، کتابخانه و دارالتربیت تبریز، [[مدرسه صنایع مستظرفه]] و [[بیمارستان احمدیه]] بود. در [[جنگ جهانی اول]] که بیماری [[وبا]] از [[قفقاز]] به [[آذربایجان (ایران)]] سرایت کرد، اقدامات موثر وی سبب پیش‌گیری از انتشار بیماری در تبریز شد. وی از سال ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۸ ریاست بیمارستان تازه تأسیس رازی را در تهران بر عهده گرفت. وی در سال ۱۳۲۲ خورشیدی، [[انجمن مبارزه با تریاک و الکل]] را تشکیل داد، تا اینکه در ۲۳ تیر ۱۳۲۵ قانون منع کشت خشخاش به تصویب رسید. وی از اول تیرماه ۱۳۲۷ خورشیدی تا آبان همان سال به سمت وزیر بهداری در کابینه عبدالحسین هژیر منصوب گردید و پس از آن در سال ۱۳۲۸ در کابینه [[محمد ساعد]] نیز حضور داشت. وی از ۲۴ فروردین ۱۳۳۶ تا ۲۵ اسفند ۱۳۳۸ سناتور انتخابی در دوره دوم [[مجلس سنای ایران]] بود. علاوه بر این، وی ریاست جمعیت آذربایجانی‌های مقیم مرکز و عضویت هیئت مدیره [[جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران]] را نیز عهده‌دار بود.