معلقات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''معلَّقات''' {{عربی|المُعَلَّقات}} از مشهورترین نوشته‌ها و گفتاره‌های عرب در شعر فصیح است. قصائدی بسیار زیبا و پربار و پرمعنا که هر یک از آنها معنی ویژه‌ای دربردارد. گویندگان این قصائد به شعراء (المُعَلَّقات السَبع) ینعی «اصحاب معلقات سبع» معروف هستند. و (اصحاب معلقات سبع) هفت تن از شاعران روزگار جاهلیت [[عرب]] بودند که هر یک قصیده‌ای غرا سرودند و برحسب رسم معمول آن دوران آنها را از در [[کعبه]] بیاویختند که واردشوندگان آنها را ببینند و مایهٔ شهرت و افتخار آنان گردد،گردد.البته بايد اشاره کرد که بعضي گفته اند ماجراي آويختن اين اشعار از ديوار کعبه ادعاي بي دليلي است و به دليل اين که اين مدعا بسيار آهنگين و خيال انگيز است به سرعت مشهور شده است.<ref>الروائع به قلم فواد افرام بستاني چاپ سوم از منشورات الاداب الشرقيه جزء مخصوص به شعر جاهلي 1949 م.</ref>و همین قصاید است که در السنهٔ اهل علم به (سبعهٔ معلقه) و (معلقات سبع) مشهور است. گویند تسمیت این قصائد به '''المعلقات''' از آنجاست که مانند گوهری گران‌بها در گوش وزهن شنوده آن معلق می‌شده‌است. همچنین گفتند که این قصائد با آب طلا نوشته می‌شده‌است و در بالای پردهٔ [[کعبه]] قبل از ظهور اسلام می‌آویختند (مُعَلَق می‌کردند] آن را مُعَلَقَات نامیده‌اند.