ابن قتیبه دینوری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
Kashef1582 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶:
* أدب الکاتب
=== الامامه و السیاسه ===
عنوان كتابى در تاريخ سده‏ هاى ۱ تا ۳ هجری قمری منسوب به ابن قتيبه (ه. م). اين كتاب كه گاه با عنوان تاريخ الخلفاء نيز از آن ياد شده، به ويژه از حيث انتساب آن به دانشمند مشهورى چون ابن قتيبه دينورى، بارها از آن بحث شده است. اين اثر را مى‏توان با در نظر گرفتن دو جنبه كلى بررسى كرد: نخست مسأله انتساب آن به ابن قتيبه و سپس محتواى اخبار و روايات تاريخى و منابع آن كه البته معلوم نبودن نام مؤلف، از ارزش و اعتبار مطالب كتاب در مجموعه آثار تاريخى مربوط به قرون نخستين اسلامى، نمى‏كاهد
این کتاب الإمامة و السیاسة به او نسب داده شده در حالی کهرا [[ابن ندیم]] انرا در فهرست اثار او ذکر نکرده است در متن کتاب هم به طور واضح مطالبی هست که نشان از این دارد که این کتاب از ان ابن قیبیه نیست مثل
کتاب مذکور از ابولیلی روایت می‌کند و ابولیلی سال(۵۱۴۸) شصت و پنج سال قبل از ابن قتیبه در کوفه قاضی بوده است. مؤلف الامامه و السیاسه فتح اندلس را از زنی نقل کرده که خود او را دیده است و حال فتح اندلس ۱۲۰ سال قبل از تولد ابن قتیبه بوده است. بروکلمان Brakeman می‌گوید: کتاب‌الامامه و السیاسه را به ابن قتیبه نسبت داده‌اند. در حالی که دی گوی DEGEIE می‌گوید: کتاب الامامه و السیاسه در مصر یا در مغرب و در زمان ابن قتیبه تصنیف شده است و قسمتی از آن کتاب از تاریخ ابن‌حبیب مأخوذ شده است.<ref>(تاریخ الادب العربی، ج:۲، ص۲۲۰)</ref> و در [[دائرةالمعارف الاسلامیة]] نیز آمده است: این کتاب را به ابن قتیبه نسبت داده‌اند در حالیکه دی گوی DE GEIE ترجیح می‌دهد که مصنف آن مردی مصری یا مغربی و معاصر ابن قتیبه بوده است.<ref>الشنتاوی، احمد، زکی خورشید، ابراهیم، دائرةالمعارف الاسلامیة (۱/۲۶۲) دارالمعرفة بیروت</ref> و [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] در فهرست تصانیف ابن قتیبه چنین می‌نویسد: کتابهایی که انتسابشان به ابن قتیبه قطعاً یا به احتمال قوی مردود است: ۱ـ الالفاظ المغربة بالالقاب المعربة، که نسخه‌ای از آن در جامعه القرویین فاس موجود است، (کوکنت، همان ۱۶۲) ۲ـ الامامة و السیاسةکه بارها به چاپ رسیده، از جمله در ۱۹۵۷ م در قاهره و نیز در ۱۹۸۵ م به کوشش طه محمد زینی.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج ۴، ص: ۴۵۹، چاپ اول تهران ۱۳۶۹ شمسی</ref>