پزشکی پیشاتاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخی مکتوبی از [[دوران ماقبل تاریخ]] وجود ندارد و لذا تفسیر تاریخچه نوشته نشده آسان نیست. گر چه ممکن است از مطالعه نقشه ها، قطعات استخوانی باقی مانده و ابزارهای جراحی انسان اولیه به نگرش انسان نسبت به مشکلات مربوط به بیماری و مرگ نزدیک شد. به نظر می‌رسد انسان، به محض اینکه به مرحله‌ای از استدلال رسید توسط فرآیندفرایند آزمون و خطا به نخستین تجربیات [[پزشکی]] خود دست زد. استفاده از گیاهان به عنوان مواد غذایی منجر به این شد که انسان به کشف خواص سمی و احتمالااحتمالاً دارویی آنها قادر شده باشد. طب سنتی امروزی که شامل استفاده از محصولات گیاهی، یا گیاهان معطر در درمان بیماریهاست ریشه در این دوران دارد و هنوز هم ادامه دارد.

[[پرونده:Rosmarino_fiori.jpg|thumbبندانگشتی|250px|گیاه [[رزماری]] احتمالااحتمالاً از دوران ماقبل تاریخ به علت اثرات دارویی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.]]

انسان اولیه در مورد مرگ و بیماری به عنوان پدیده‌های طبیعی می‌نگریست. بیماریهای رایج مانند [[سرماخوردگی]] یا [[یبوست]]، به عنوان بخشی از وجود پذیرفته شدند و با استفاده از [[داروهای گیاهی]] در دسترس درمان می‌شدند. در مورد بیماریهای جدی و ناتوان کننده عقیده کاملاکاملاً متفاوتی ایجاد شد و علت آنها را ریشه در منابع غیر طبیعی می‌دانستند. مبشر اولیه این امراض را ناشی از [[طلسم]] شدن توسط دشمن، ملاقات با [[دیو]]ی بد نهاد و یا کار خدایان در اثر گناه یا جرمی می‌دانستند. به این صورت که آنها چیزی یا کرمی به درون بدن فرد فرستاده اند و یا چیزی را از بدن او ستانده اند، همچون روح بیمار. درمان بکار گرفته شد در این موارد تطمیع [[روح]] سر گردان برای بازگشت به زیستگاه خود در درون بدن و یا با استفاده از عصاره‌ها و محلولهای جادویی و یا استفاده از ضد طلسم‌ها، مکش از بدن و سایر روشها بود.

[[پرونده:Crane-trepanation-img_0507.jpg|thumbبندانگشتی|جمجمه‌ای از دختری در ۳۵۰۰ پیش از میلاد که اثرات تره‌پانینگ در آن مشهود است، بیمار پس از آن زنده مانده است.]]

یکی از این روشهای کنجکاوانه برای بیرون کردن بیماری از بدن ایجاد یک سوراخ ۲/۵ تا پنج سانتی متر در سطح جمجمه قربانی بود. این روش تره‌پانینگ (trepanning، یا trephining ) خوانده می‌شد. [[جمجمه]]‌های سوراخ شده از دوران ماقبل تاریخی در [[انگلیس]]، [[فرانسه]] و دیگر نقاط اروپا و در کشور [[پرو]] کشف شده است. بسیاری از آنها حاکی از زنده ماندن بیمار و احتمالااحتمالاً شفا بعد این اقدام است. این روش هنوز هم در میان مردم بدوی در نقاطی از [[الجزایر]]، [[ملانزی]]، و شاید در جاهای دیگر وجود دارد. هر چند سریعاسریعاً در حال از بین رفتن است.

جدا از درمان زخم‌ها و شکستگی استخوان، احتمالااحتمالاً کهن‌ترین جنبه از هنر شفا برای پزشکان بدوی درمان کل بیمار، شامل [[روان]] و جسم بوده است. این درمان‌ها و [[دارو]]های ممکن است هیچ اثر فیزیکی در بدن نداشته باشند ولی با این وجود در بیمار احساس بهتری می دهند، درصورتیکه هم پزشکی و هم بیمار به اثر بخشی آن معتقد بودند. این به اصطلاح اثر [[پلاسبو]] حتی در طب مدرن و بالینی مورد کاربرد می باشد.

== منبعمنابع ==

{{چپچینپانویس}}

{{پایان چپچینچپ‌چین}}