'''هرِلد والتر بیلی''' {{انگلیسی|Harold Walter Bailey}} (زادهٔ [[۱۶ دسامبر]] [[۱۸۹۹ (میلادی)|۱۸۹۹]] – درگذشتهٔ [[۱۱ ژانویه|۱۱ ژانویهٔ]] [[۱۹۹۶ (میلادی)|۱۹۹۶]]) [[خاورشناسی|خاورشناس]] و [[ایران‌شناسی|ایران‌شناس]] نامدار [[بریتانیا|بریتانیایی]] است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = جان شِلدن|نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/bailey-harold-walter-1 |عنوان = Harold Walter Bailey| ناشر = دانشنامهٔ ایرانیکا|تاریخ = ۲۴ اوت ۲۰۱۱|تاریخ بازدید = ۱۰ ژوئن ۲۰۱۶}}</ref>
'''هرِلد والتر بیلی''' {{انگلیسی|Harold Walter Bailey}} {{رچ}} (۱۸۹۹–۱۹۹۶) خاورشناس انگلیسی.
== زندگینامه ==
هرِلد والتر بیلیبِیلی در ۱۶ دسامبر ۱۸۹۹ در [[ویلتشر]] به دنیا آمد. از دهده‌سالگی، سالگی به‌علتبه‌دلیل مهاجرت به [[استرالیا]]، از دسترسی به آموزش رسمی محروم بود. یادگیری زبان‌های یونانی،[[زبان یونانی|یونانی]]، [[زبان لاتین|لاتین]] و همچنین زبان‌های غیر اروپاییغیراروپایی و حتی [[زبان [[اوستایی|اوستایی]] را از دوران نوجوانی آغاز کرد.
در سال ۱۹۲۱ در دانشگاه [[دانشگاه استرالیای غربی]] به تحصیل زبان‌های کلاسیک پرداخت. در سال ۱۹۲۷۱۹۲۷، پس از فارغ‌التحصیلی از آن دانشگاهدانشگاه، برندهٔ بورس تحصیلی [[دانشگاه [[آکسفورد]] شد. در سال ۱۹۲۹ به‌عنوان مدرس کرسی [[جامعه پارسیان|جامعهٔ پارسیان]] در [[دانشکده مطالعات شرقی|دانشکدهٔ مطالعات شرقی]] لندن منصوب شد. در همان سالسال، کار رسالهٔ دکتری خود را آغاز کرد که موضوع آن ترجمه و تحشیهٔ ''[[بندهشن]]''، متن [[زرتشت|زرتشتی]] از زبان [[زبان پهلوی|پهلوی]] بود. در سال ۱۹۳۷ به‌عنوان استاد کرسی زبان [[زبان سانسکریت|سانسکریت]] در [[کویینز کالج]] [[دانشگاه کمبریج|دانشگاه کیمبریج]] انتخاب شد، و در دانشکدهٔ مطالعات شرقیشرقی، پس از درگذشت [[والتر هنینگ]] جانشین او شد. هرِلد بیلی در سال ۱۹۶۷۱۹۶۷، بازنشستهجانشین او شد.
هرِلد بیلی را یکی از برجسته‌ترین خاورشناسانایران‌شناسان قرن بیستم دانسته‌اند. گفته می‌شدمی‌شود که او قادر به خواندن بیش از پنجاه زبان بوده استبوده‌است. تخصص اصلی او در زبان ختنی،[[زبان سکایی|ختنی (سکایی)]]، زبان ایرانی سرزمین [[ختن]] در [[ترکستان شرقی|ترکستان چین (ترکستان شرقی)]] بود. از آثار اوست: مسائل''موضوعات زرتشتی در کتاب‌های قرن نهم'' (۱۹۴۳)، ''متن‌های ختنی'' (۱۹۴۵)، ''متن‌های بودایی- ـ ختنی'' (۱۹۴۱) و ''مطالعات هندوسکایی متن‌های ختنی'' (۱۹۵۳).
