'''نعل-پایه''' یا '''نعل-پالار''' کهنترین شیوه معماری برای پوشش یک دهانه میان دو پایهدوپایه است. نخستین سقف هاسقف‌ها در تاریخ معماری با این شیوه ساخته شده اندشده‌اند که نمونه آن سازه [[استون‌هنج]] در بریتانیاست. این شیوه که پوشش سقف تخت به دست میدهدمی‌دهد در کنار شیوه متاخرتر [[طاق و چَفد]] که پوشش خمیده پدید میآوردپدیدمی‌آورد نشانه آشکاری در نخستین گامهای انسان به سوی معماری است که از پوشش آسمانه تخت آغاز شده و سپس با تکامل بیشتر در آسمانه هایآسمانه‌های چفدی هرچه بیشتر به کمال میرسدمی‌رسد.<ref>Encyclopeadia Britannica, Post-and-lintel system</ref>
شیوه "«نعل-پایه"» پس از فرارسیدن شیوه "«طاق و چفد"» به خاطر آسانی و کارایی به مراتب بیشتر سبک تازه از رونق افتاد. شاید اوج کاربرد این شیوه را در دوران باستان بتوان در سازه هایسازه‌های [[تخت‌جمشید]] و معابد یونانی دید. پس از گسترش سبک "«طاق-چفد"» این سبک برای سده هایسده‌های طولانی تا دوران مدرن از رونق افتاد و کاربرد آن بسیار محدود به سازهسازه‌های های "«تیر چوبی"» کوچک شد. وانگهی پس از دستیابی به تکنولوژی هایتکنولوژی‌های نو در آلیاژ آهن و ساخت تیرهای پولادین و نیز دستیابی به تکنولوژی بتن ریزی این سبک باستانی بار دیگر رخ نمود و سبک "«طاق-چفد"» را از رونق انداخت.<ref>فرهنگ معماری، رفیعی سرشکی</ref>
