فتح‌الله امید نجف‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات:انتقال رده > رده:نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر پایه حوزه انتخابی به [[:رده:نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر پایه حوزه انتخاب...
Niavaroon (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه
خط ۱:
'''فتح‌الله امید نجف‌آبادی''' (اعدام شانزدهم آبان ۱۳۶۷) روحانی، سیاست‌مدار و نماینده [[دوره نخست مجلس شورای اسلامی]] و قاضی شرع از [[اصفهان]] بود وی که گفته می شود در دوران تصدی سمت قاضی شرع اصفهان حکم اعدام [[اعداممهدی میراشرافی]] را صادر کرده بود بدلیل در سال ۱۳۶۷ و پس از ماجرای مک فارلین محاکمه و به اتهام اعمال منافی عفت اعدام شد.
 
== زندگی نامه ==
شیخ فتح الله امید فرزند محمود درسال ۱۳۲۲ هجری شمسی در [[نجف‌آباد]] [[اصفهان]] دیده به جهان گشود. پس از سپری کردن دوره ابتدایی وارد حوزه علمیه نجف‌آباد شد و نزد آقایان: شیخ عباس ایزدی، غلامحسین منصور، ابراهیم ریاضی مقدمات را فرا گرفت. سپس به حوزه علمیه اصفهان و بعد از مدتی به قم رفت و دروس سطح و خارج را نزد آیات [[خمینی]]، [[سید حسین طباطبایی بروجردی|بروجردی]]، [[منتظری]] و [[علامه طباطبایی]] به پایان رساند؛ و به درجه اجتهاد رسید.
سطر ۲۴ ⟵ ۲۳:
{{یادکرد کتاب | عنوان=(انتقاد از خود صفحه ۸۰) | تاریخ بازبینی=۰۴ سپتامبر ۲۰۱۳}}</ref>
 
::{{کوچک}}درهمان روزهایی که مصادف با افشای جریان [[مک فارلین]] بود، روزی آقای امید نجف‌آبادی نزد من آمد و گفت: من قبل از انقلاب باشخصی به نام [[منوچهر قربانی‌فر]] دوست بودم و او آن زمان برای چاپ [[تحریرالوسیله]] و حکومت اسلامی و ... مبالغ قابل توجهی به من کمک می‌کرد. حال او دلال اسلحه شده و با مقامات [[آمریکا]] و [[انگلیس]] نیز رفت‌وآمد دارد واو واسطه خرید [[موشک تاو]] توسط ایران ازآمریکاست. مرحوم امید درادامه گفت:آقای قربانی‌فر می‌گوید من دراینجا مطالبی دربارهدربارهٔ آینده رهبری می‌شنوم و مطالبی بین هیات اعزامی ایران از طرف [[هاشمی رفسنجانی]] به ریاست فرزند یا برادرزاده او با [[کاخ سفید]] و مشاور [[رونالد ریگان]] درچند محور ردوبدل می‌شود. از جمله در مورد صدور انقلاب یا به قول آمریکایی‌ها صدور تروریسم و دخالت ایران در سایر کشورها و نیز تضمین آینده نظام و رهبری و همچنین آزادی گروگان‌های لبنانی. دراین مذاکرات هیات ایرانی در همه موارد سعی کرده رضایت آمریکایی‌ها را فراهم آورد.{{پایان کوچک}}
 
آیت‌الله منتظری در خاطرات خود هم چنین می‌نویسد:<ref>