'''اتر''' نامی است که به [[ترکیب شمیایی|ترکیب‌های شیمیایی]] که گروه اتری دارند گفته می‌شود. این گروه یک [[اکسیژن]] است که از دو سو به دو گروه [[آلکیل]] پیوند دارد.
دسته¬ی مهم دیگری از ترکیب¬های اکسیژن¬دار همرده¬ی الکل¬ها، اترها هستند. در اترها اتم اکسیژن از هر دو طرف به کربن متصل است. عمده آشنایی ما با اترها به¬علت کاربرد آنها در علم پزشکی به¬عنوان بی¬هوش¬کننده می¬باشد. دی¬اتیل¬اتر یکی از فرآورده‌های شیمیایی می‌باشد که از آب¬گیری الکل¬اتیلیک ۹۶ درجه در مجاورت اسید سولفوریک ۹۸ % در دمای ۱۴۰ درجه سانتی¬گراد به¬دست می‌آید. اتر یکی از حلال¬های مهم غیرقطبی در شیمی می‌باشد که به¬علت واکنش¬پذیری کم آن و همچنین نقطه¬جوش پایین آن (c°۳۴) حلال خوبی برای استخراج مواد آلی غیرقطبی به¬شمار می¬رود. تعداد زیادی از داروهای شیمیایی تحت نام اتر شناخته می¬شوند ولی این کلمه در کل به مفهوم دی-اتیل¬اتر است.
اتر مایع فراری است که خیلی سریع در حرارت معمولی به¬صورت گاز در می¬آید و چون حل¬کننده هم هست بیشتر به عنوان حلال داروها به¬کار برده می¬شود. یکی دیگر از خواص اتر خاصیت تمیزکنندگی آن است. اتر در ابتدا به¬عنوان بی¬هوش¬کننده مورد استفاده قرار گرفت و در حدود سال 1840 مصرف آن به¬میزان فوق¬العاده به¬خصوص در آمریکا افزایش یافت و از آن پس برای مدت بیش از100 سال اتر و کلروفرم از جمله مواد اولیه هوش¬بری بودند. به¬همین جهت در تمام بیمارستان¬ها هنوز بوی این دو دارو به مشام می¬رسد. در دهه 1920 طریقه استعمال اتر به¬صورت قطره¬ای متداول گشت، به¬این¬ترتیب که ماسکی را روی بینی بیماری که احتیاج به عمل جراحی داشت قرار می¬دادند واتر را به صورت قطره بر روی گاز پارچه¬ای که در داخل ماسک تعبیه شده بود می¬چکاندند، این عمل باید با دقت و احتیاط فراوان انجام می¬شد تا هوای اطراف به داروی بی-هوش¬کننده آلوده نشود. به¬هر حال چه مانند زمان سابق با ریختن قطرات اتر بر روی یک تکه پارچه و چه متدهای جدید علمی همیشه اتر یک داروی بی¬هوشی قوی است، امروزه داروهای جدیدی کشف شده¬اند که هم¬پای اتر مسئله بی¬هوشی را به مقیاس وسیعی حل کرده¬اند.
== ویژگی‌های فیزیکی ==
سطر ۱۱ ⟵ ۸:
* دمای جوششان نسبت به [[کتون]]ها و [[آلدهید]]ها و [[کربوکسیلیک اسید]]ها پایین است.
* اترها [[اسیدوباز#نظریهٔ لوییس|باز لوییس]] هستند.
اترها مقدار كمي گشتاور دو¬قطبی دارند. این قطبیت کم بر دمای جوش اترها تأثیر چندانی ندارد. دمای جوش اترها در حدود دمای جوش آلکان¬ها با وزن مولکولی مشابه است (کمی بالاتر) و از دمای جوش ایزومر الکلی آنها، بسیار پایین‌تر است. پیوند هیدروژنی بين مولکول¬های الکل كه آنها را با قدرت در کنار یکدیگر نگه می‌دارد، در اترها ممکن نیست. چون آنها فقط دارای هیدروژن-هایی هستند که به کربن متصل‌اند
== نام گذاری اترها ==
روش معمولی نامگذاری اترها به شکل ''آلکوکسی آلکان'' است. برای نمونه:(اتوکسی‌اتان، CH<sub>۳</sub>-CH<sub>۲</sub>-O-CH<sub>۲</sub>-CH<sub>۳</sub>).
هر چند که روش کم‌کاربردتری نیز برای نامگذاری اترها هست که در آن نخست نام دو گروه آلکیلی که با اکسیژن پیوند دارند آمده و سپس نام اتر می‌آید. اتر نامبرده در روش دوم [[دی‌اتیل اتر]] نامگذاری می‌شود.
اترها گونه¬اي از ترکیب¬هایی آلي هستند كه یک اکسیژن از دو سو به دو گروه آلکیل يا آريل پیوند دارد و با ساختارهاي (R-O-R)، (R-O-Ar) يا (Ar-O-Ar) که Arبنزن یا مشتقات آن می‌باشد، نشان داده مي¬شوند. در سیستم نام¬گذاری آیوپاک اترها به¬صورت آلکان¬های حاوی استخلاف آلکوکسی در نظر گرفته می¬شوند، یعنی به¬صورت الکوکسی¬آلکان نام¬گذاری می¬شوند.
سطر ۶۳ ⟵ ۵۸:
Wikipedia contributors, "ether", Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Ehter (accessed 111:10 ب. ظ 2006/09/08)
