بت‌پرستی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بُت''' تندیسی از سنگ یا [[چوب]] یا [[فلز]] یا هر چیز دیگری‌است که به شکل انسان یا جانور یا هر شکل خیالی یا راستینی بسازند و پرستش‌کنند. در زبان فارسی لفظ بت را برگرفته از نام بودا دانسته‌اند، از آنجا که در آیین بوداییان می‌باید مجسمه‌ای از او در هر خانه باشد. بوداییان این مجسمه‌ها را می‌آراستند و زیبا می‌کردند (برخلاف اعراب که بت‌هایشان می‌توانست هیکلی بی‌شکل از خرما یا چوب باشد) و در [[ادبیات فارسی]] بت برابر با معشوق زیباروی هم آمده‌است.

بت پرستی تقریباً در بین تمام ملل گذشته وجود داشته‌است. البته ایرانیان تنهااز معدود اقوامی هستند که هیچ گاه بت پرستی را به صورت رسمی نپذیرفته‌اند. [[هگل]] فیلسوف آلمانی می‌گوید: «ایرانیان با بت‌پرستی دشمن بودند و نیایشگاه‌های یونان را برای همین ویران کردند، اگرچه ایرانیان با همه‌ی دین‌های دیگر مدارا می‌کردند اماچون یونانیان برای خدا نمود این جهانی ساخته بودند، با آن به مخالفت برخاستند.»<ref>''[[امرداد (هفته‌نامه)|هفته‌نامه امرداد]]''، شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شماره ۲۹۰، ص ۸.</ref>{{نیازمند منبع معتبر}} در قرآن نام بت‌های قوم نوح [[ود]]، [[یغوث]]، [[یعوق]] و [[نصر]] و بت‌های اعراب [[لات]] و [[منات]] و [[عزی]] و بت‌های دیگری همچون [[بعل]] آمده‌است.