طاق: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[هِره-پُر]] (رومی - ضربی) این بافتار از هم‌آمیزی «هره» با «پُر» به دست می‌آید. اینو بافتارتنوع فراوانی در پیاده سازی دارد، گویی هر رازیگری نظر به تجربیات شخصی خود و فرهنگ منطقه خویش روش ویژه ای از هم‌آمیزی میان هره و پر می‌تواند داشته باشد که توانگاه باربریاین خوبیبافتارها داردبسیار بیشترویژه درو منحصر به فرد میشوند. هم‌آمیزی میان هره و پر به دو شکل کلی است: آ) بخش های مشخصی از طاق با هره و بخش های مشخصی پر زده میشود. این هم‌آمیزی هم‌نشسته تمایزپذیر است؛ ساختار «طاق و تویزه» کاربردیکی دارداز روش هاییست که میتواند به خوبی از این بافتار بهره ببرد؛ به این شکل که تویزه‌ها با بافت رومی و پوششفضای میان تویزه‌ها با بافت ضربی ساختهپوشانده می‌شوندشوند. برتری"طاق اینتویزه" روشبه این است کهروش پوشش ضربی را از آنجا که در برابر لرزش‌های پهلویی تاوش کمتری دارد این ضعف با تویزه‌های رومی جبران می‌شودمیکند کهو این تویزه‌ها همزمان جایگزین دیوار بسیار بلند و جِرز خور اِسپَر برای تکیه پوشش ضربی نیز می‌شوند که خود صرفه جویی مناسبی در [[مصالح ساختمانی|ساختمایه]]‌ها ایجاد می‌کند. برتری دیگر این روش بهره بردن همزمان طاق از توانایی‌های دو روش است. بافت ضربی بی‌نیاز به قالب داربست ساخته می‌شود که خود سرعت کار را بالا برده و در هر مکان دور و پرتی با کمترین امکانات اجرا شدنی است. دیگر آنکه بافت ضربی در برابر لرزش‌های عمودی تاب آوری خوبی دارد؛ از آن سو بافت رومی در برابر لرزش‌های افقی تاوش مناسبی دارد که برآیند این هم‌کردی و هم‌افزایی دوچندان شدن توان سازه در برابر انواع تنش‌ها است. افزون بر این چون بافت رومی منحصر به تویزه هاست دیگر نیازی به قالب داربست حتی در دهانه‌های فراخ نخواهد بود و به جای آن می‌توان از قالب‌های تویزه‌ای گچی که به آسانی و با همان دقت بسنده ساخته شده و به کار گرفته می‌شوند بهره برد. ب) روش دوم هم‌آمیزی هره و پر هم‌آمیزی هم‌خورده تمایزناپذیر است. یکی از بافتارها به این روش "طاق با لب بند رومی" است. <ref name=ToolAutoGenRef2 /><ref>طاق و اَزَج، غیاث الدین جمشید کاشانی، نشر سروش</ref><ref>فرهنگ مهرازی ایران، رفیعی سرشکی</ref>