طاق: تفاوت میان نسخه‌ها

چفد پنج اوهفت.jpg|چَفد پَنج‌اوهِفت

</gallery>

شناخته شده‌ترین این نوع چفدها [[چَفد کلیل]] است که به شیوه‌های گوناگون در مناطق مختلف اجرا می‌شود. این چفد بیشتر کاربرد ناباربری داشته و ازینرو بیشترین کاربرد آن جنبه آمودی و تزیینی است. با این همه در سازه‌های گوناگونی به قصد باربری اجرا شده است که بیشترین آن را در [[شیوه پارتی]] و به نام شناخته شده [[کلیل پارتی]] یا «Arch Persian» می‌بینیم. از بهترین نمونه‌های اجرا شده آن در [[آتشکده آذرگشسب]]، [[آتشکده چارطاقی رباط سفید]]، [[آتشکده نیاسر]] و [[آتشکده بازه هور]] خراسان هنوز پابرجااند. چفد کلیل به دو شیوه پرگاری و خاگاری (بیضی با میخ و ریسمان) رسم می‌شود. وانگهی اگر کارکرد باربری منظور باشد باید با رسم بیضی پیاده شود.

* [[چَفد کَلیل آذری]]: این چفد به سبک تیزه‌ای آغاز شده و در محدوده نزدیک به [[ایوارگاه]] با بالا جَستن چفد به اندازه یک [[کلوک]] تاق با شکلی مازه‌دار که کند یا کفته است به پایان می‌رسد. این چفد اگرچه نام خود را از آذربایجان گرفته است ولی در همه نقاط ایران اجرا می‌شود. از نمونه‌های آن می‌توان در [[مسجد کبود]] تبریز و [[منارجنبان]] اصفهان مشاهده کرد.