پادتن: تفاوت میان نسخه‌ها

پادتن در مبارزه با سلول های سرطانی و پیوندی نقش کمتری دارد. 

ایمنی نوع ویژه‌ای از مقاومت است که:

پادتن در اثر ترکیب با پادگن(آنتی‌ژن) میکروبی، آن را غیرفعال کرده و یا از انتشار آن در بدن جلوگیری می‌کند. پادتن‌ها دارای مکانیسم‌های متفاوتی هستند.

این گروه شامل پادتن‌هایی است که با پادگن‌های(آنتی‌ژن) ذره‌ای (مانند تمامی یاخته باکتری) واکنش نشان می‌دهند و موجب به هم چسبیدن و تجمع آنها می‌شوند. [[آگلوتینه شدن]] Agglutination مانع پراکندگی عوامل بیماری‌زا است و هر یاخته بیگانه‌خوار(ماکروفاژ) می‌تواند تعداد زیادی از باکتریهای اگلوتینه شده را یک جا ببلعد.

این گروه شامل ایمونوگلوبولین‌هایی است که با پادگن‌های(آنتی‌ژن) محلول واکنش نشان می‌دهند و آنها را به رسوبات جامد تبدیل می‌کنند ([[پرسی‌پیتاسیون]]). بسیاری از این مولکولهای محلول که از عوامل بیماری‌زا هستند، به هنگام رسوب کردن غیر فعال می‌شوند.