ادوارد چهارم: تفاوت میان نسخه‌ها

ادوارد چهارم در [[۲۸ آوریل]] [[۱۴۴۲ (میلادی)|۱۴۴۲]] در روآن واقع در [[نورماندی]] زاده شد. او بزرگترین پسر ریچارد پلانتاژنات، دوک یورک و سیسیلی نویل بود و در جنگاوری و هنرهای نظامی مهارت بسیار داشت. پدرش ریچارد به هنگام پادشاهی [[هنری ششم انگلستان|هنری ششم]] از [[خاندان لانکاستر،لنکستر]]، چنین ادعا نمود که وارث حقیقی تاج و تخت انگلستان اوست و همین امر سبب درگیری دو [[خاندان یورک]] و لانکاسترلنکستر با یکدیگر و شروع [[جنگ‌های گل‌های سرخ]] بین این دو خاندان سلطنتی گردید.

پس از کشته شدن ریچارد در نبرد ویکفیلد در [[۱۴۶۰ (میلادی)|۱۴۶۰]]، ادوارد مدعی تاج و تخت انگلستان شد. او در [[۱۴۶۱ (میلادی)|۱۴۶۱]] وارد [[لندن]] گردید و پس از فتح پایتخت با کمک پسردائی خود ریچارد نویل، ارل وارویک و معرفیش به عنوان ادوارد چهارم، پادشاه جدید انگلستان از سوی او، موفق به شکست کامل لانکاسترهالنکسترها در [[نبرد تاوتون]] و تثبیت موقعیت خود به عنوان پادشاه جدید گردید.