سالمندی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز تمیزکاری با استفاده از AWB |
|||
خط ۱:
[[پرونده:
'''سالمندی''' به سالهای نزدیک یا پیشیگرفته از میانگین طول عمر بشر اشاره دارد و بنابراین پایان چرخهٔ حیات انسان میباشد. افراد سالمند قابلیتهای احیاشوندهٔ محدودی دارند و بیش از دیگر بزرگسالان در معرض بیماری، [[سندرم]]ها و کسالت هستند. زیستشناسی سالمندی، تحت عنوان [[پیری]] مطرح میشود. علم [[پیریشناسی]] به مطالعهٔ پزشکی روند پیری، و [[پیرپزشکی]] به مطالعهٔ بیماریهایی که سالمندان بدان مبتلا میشوند، مربوط است.
خط ۹:
== اقتصاد سالمندی ==
تامین اجتماعی و بازنشستگی یکی از مهمترین بخشهایی است که از تغییر ساختار جمعیتی متاثر خواهد شد. بنابراین در یک جامعه که در مسیر سالمندی قرار گرفته است، افزایش هزینههای تامین اجتماعی، منجر به افزایش مالیات خواهد شد. یکی از مهمترین راهکارهای اقتصادی برای مواجهه با فشار هزینه های تامین اجتماعی این است که دولت از تکیه بر مالیات بر دستمزد، به سمت مالیات بر سرمایه و مالیات بر مصرف حرکت کند؛ چرا که در نتیجه ی سالمندی، نسبت سرمایه به نیروی کار و مصرف، در طول زمان به صورت قابل ملاحظهای افزایش خواهد یافت.در غیر این صورت دولت برای ایجاد تعادل در بودجه خود مجبور است بخشی از هزینههای خود را کاهش داده و در نتیجه سرمایهگذاری عمومی در زیرساختهای جامعه با مشکل مواجه خواهد گردید.
بازار نیروی کار را میتوان اصلیترین حوزه مدیریت سالمندی در کشور دانست. بازار کار و تغییرات مربوط به آن را باید مهمترین بخش اقتصاد متاثر از سالمندی دانست. سیاستهای مختلفی به منظور ایجاد تعادل در این بازار مورد استفاده قرار میگیرد که یکی از بهترین سیاستها، تشویق نظاممند و برنامهریزی شده مهاجرت نیروی کار به داخل است. امروزه استفاده از این ابزار محدود به کشورهای توسعه یافته نبوده و کشورهای در حال توسعه نیز از آن برای مدیریت جمعیت و کاهش آثار سوء پیری سود میجویند. این سیاست علاوه بر اینکه منجر به کاهش دستمزد میشود، نرخ اجاره سرمایه و نسبت نیروی کار به افراد بازنشسته را افزایش داده و درآمدهای مالیاتی دولت را افزایش خواهد داد. در کنار این موضوع باید حل مشکل مهاجرت نیروی انسانی ایرانی را با جدیت هدف برنامهریزی و سیاستگذاری دانست.
آثار اقتصادی سالمندی بسیار پیجیده بوده و گاه یک بخش، تاثیرات همزمان مثبت و منفی از این پدیده خواهد پذیرفت. به عنوان مثال سالمندی از نیروی کار جامعه خواهد کاست؛ در حالی که در سمت دیگر، افزایش پسانداز در جامعه را به دنبال خواهد داشت. یعنی یکی از دو عامل اصلی تولید اقتصادی را کاهش و عامل اصلی دیگر را افزایش خواهد داد! بنابراین اثر این پدیده بر تولید و رشد اقتصادی را نمیتوان بدون انجام مطالعات تجربی پیشبینی نمود. مطالعات پیش نگر با استفاده از داده های سری زمانی اقتصاد ایران نشان می دهد شاخص سالمندی در کوتاهمدت و بلند مدت، اثر کاهنده و معناداری بر رشد اقتصاد غیرنفتی ایران داشته است.
اما تاکنون و با توجه به ساختار جوان جمعیت ایران، آثار اقتصادی پیری حساسیتی برنیانگیخته؛ اما پیشبینیها از تشدید روند سالمندی جمعیت ایران در دهههای آتی و ظهور آثار سوء این پدیده در آیندة نزدیک در صورت مدیریت نکردن این پدیده حکایت دارد.
|