فیروزآباد (بردسکن): تفاوت میان نسخه‌ها

این اثر تاریخی در ۱۷ کیلومتری جنوب شهر [[بردسکن]] و در [[بخش شهرآباد]] در میان روستای [[فیروزآباد (بردسکن)|فیروزآباد]] و بر روی ویرانه‌های بست دروازه [[ترشیز|ترشیز قدیم]] قرار دارد. شواهد [[باستان شناسی]] مؤید آثار زیستگاهی از صدر اسلام تا سده هفتم هجری در اطراف بنا است که بنا بر اقوال عبور [[امام رضا]] از این مسیر بوده‌است. مناره مزبور با ظاهری استوانه‌ای شکل و با ارتفاع فعلی ۱۸ متر با وجود عناصر تزئینی و نحوه آجرچینی نشان دهنده معماری به سبک و [[شیوه رازی]] است.

'''محوطه فیروز آباد''' مربوط به دوران تاریخی پیش از اسلام تا [[دوره تیموریان]] است و در [[شهرستان بردسکن]]، [[بخش مرکزی شهرستان بردسکن|بخش مرکزی]]، [[فیروزآباد (بردسکن)|روستای فیروز آباد]] واقع شده و این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۲۷|۱۱|۱۳۸۲|پیوند=نه}} با شمارهٔ ثبت ۱۰۹۱۹ به‌عنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://iranshahrpedia.ir/fa/پرونده‌های_آثار_ثبت‌شدۀ_ایران_در_فهرست_آثار_ملی |عنوان = دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر | ناشر = سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران |تاریخ = |تاریخ بازدید =۱۹/۵/۲۰۱۱}}</ref>

در جنوب و جنوب‌غربی [[فیروزآباد (بردسکن)|روستای فیروزآباد]] ومنتهی‌الیه ساختمان‌های مسکونی، محوطه‌ای بزرگ باستانی وجود دارد که تنها بنای پابرجا و سالم آن مناره استوانه‌ای آجری است ([[برج فیروزآباد]]). محوطه مزبور شامل تپه‌ای مدور به ارتفاع ۱۲ متر و شعاع ۷۰ متر و با پیرامونی حدود ۴۰۰ متر، یک حصار گلی مستطیل شکل و بقایای ساختمان‌های داخل حصار می‌باشد که اکثراً تخریب شده و در حال حاضر به صورت تپه ماهورهایی در داخل حصار خودنمایی می‌کند. سالم ترین بخش معماری شهر سمت جنوب‌غربی و حدفاصل بارو و تپه مرکزی(بقایای ارگ)است. بقایای ساختمانی شامل دیوار‍های قطور خشتی و گلی و آجری و متعلق به اتاق‌های مربع و مستطیل باتاق‌های ورودی جناغی شکل می‌باشد. باروی شهر، گلی و در حال حاضر مرتفع‌ترین بخش آن بیش از ۳ متر ارتفاع ندارد ولی مسلماً ارتفاع آن بیشتر از این بوده‌است. سرتاسر بارو برج‌هایی مدور به فاصله ۱۰ متر از یکدیگر ایجاد شده‌است.