گابریل گارسیا مارکز: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سال ۱۹۴۱ اولین نوشته‌هایش را در روزنامه‌ای به نام Juventude که مخصوص شاگردان دبیرستانی بود منتشر کرد و در سال ۱۹۴۷ به تحصیل رشتهٔ حقوق در دانشگاه [[بوگوتا]] پرداخت و همزمان با روزنامه آزادیخواه ''ال‌اسپکتادور'' به همکاری پرداخت. در همین روزنامه بود که گزارش داستانی [[سرگذشت یک غریق]] را بصورت پاورقی چاپ شد.<ref name="ReferenceA">سرگذشت یک غریق، برگردان رضل قیصریه، نشر روزگار ما،۱۳۵۹، درمورد نویسنده</ref>

در سال ۱۹۷۰ کتاب سرگذشت یک غریق را در [[بارسلون]] چاپ کرد و در همان سال به وی سفارت (کنسولگری؟) کلمبیا در [[اسپانیا]] پیشنهاد داده شده که وی این پیشنهاد را رد کرد و یک سفر طولانی به مدت ۲ سال را در کشورهای [[کارائیب]] آغاز کرد و در طول این مدت کتاب [[داستان باورنکردنی و غم‌انگیز ارندیرای ساده‌دل و مادربزرگ سنگدل‌اش]] را نوشت که جایزه [[رومولوگایه گوس]] بهترین رمان را بدست آورد. وی سپس دوباره به اسپانیا برگشت تا روی دیکتاتوری [[فرانکو]] از نزدیک مطالعه کند که حاصل این تجربه رمان [[پاییز پدرسالار]] بود.<ref>سرگذشت یک غریق، برگردان رضل قیصریه، نشر روزگار ما،۱۳۵۹، درمورد نویسنده<name="ReferenceA"/ref>

گابریل گارسیا مارکز در سال ۱۹۸۲ جایزه ادبی نوبل را دریافت کرد و بنیاد نوبل در بیانه خود او را «شعبده باز کلام و بصیرت» توصیف کرد. تمام داستانهای وی به نثری نوشته شده‌اند که از نظر رنگارنگی و جاذبه غریبشان فقط می‌توان آنها را با کارناوالهای آمریکای جنوبی مقایسه کرد.<ref name="گابریل گارسیا مارکز؛ زندگی و کتابها">[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2014/04/140405_l41_marquez_obituary.shtml گابریل گارسیا مارکز؛ زندگی و کتابها] بی‌بی‌سی فارسی</ref>

ناآرامی و خشونت‌های سیاسی، خانواده به عنوان یک عنصر وحدت بخش، ترکیب آن با شور مذهبی و باور به فراطبیعت روی هم رفته سبک ادبی شاخص مارکز را به هم بافته‌اند. آثار وی نظیر پدرسالار و یا ژنرال در هزارتوی خود به خوبی تقویت انگیزه‌های سیاسی او در واکنش به تشدید خشونت در کشورش کلمبیا را نشان می‌دهند. او پس از نوشتن مقاله‌ای در مخالفت با دولت کلمبیا به اروپا تبعید شد. وقتی که کتاب غیر داستانی سفر مخفیانه میگل لیتین به شیلی را در سال ۱۹۸۶ نوشت، حکومت دیکتاتوری [[ژنرال پینوشه]] ۱۵ هزار نسخه از آن را در آتش سوزاند. او به نوشتن آثاری که گرایش به [[جناح چپ]] سیاست در آن مشهود بود ادامه داد. او با [[فرانسوا میتران]] رییس جمهور سوسیالیست [[فرانسه]] در دهه ۱۹۸۰ دوستی نزدیکی داشت و مدتها نیز از دوستان نزدیک و حتی نماینده [[فیدل کاسترو]]، رهبر سابق کوبا، بود. گارسیا مارکز به دلیل دفاع از حکومت فیدل کاسترو که از نگاه گروه کثیری از روشنفکران و نویسندگان به مرور به یک رژیم خودکامه بدل شده بود، وارد بحث‌های تندی شد که یکی از نمونه‌های برجسته آن مجادله اش با [[سوزان سونتاگ]]، نویسنده معروف آمریکایی، بود. به خاطر دفاعش از حکومت کوبا او مدتی حق ورود به آمریکا را نداشت. دولت آمریکا بعدها در این تصمیم خود تجدید نظر کرد و مارکز بارها برای معالجه [[سرطان]] [[غدد لنفاوی]] به [[کالیفرنیا]] سفر کرد.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2014/04/140405_l41_marquez_obituary.shtml name="گابریل گارسیا مارکز؛ زندگی و کتابها] بی‌بی‌سی فارسی<"/ref> او به مداخلات آمریکا در [[ویتنام]] و [[شیلی]] انتقاد کرده بود. به‌رغم این انتقادها [[بیل کلینتون]] و [[فرانسوا میتران]] روسای جمهور پیشین آمریکا و فرانسه از جمله دوستان گابریل گارسیا مارکز بودند.<ref name="واکنش‌ها به مرگ گابریل گارسیا مارکز">[http://www.dw.de/واکنشها-به-مرگ-گابریل-گارسیا-مارکز/a-17578249 واکنش‌ها به مرگ گابریل گارسیا مارکز] دویچه‌وله فارسی</ref>

* [[ایزابل آلنده]]، نویسنده اهل شیلی: «او مهم‌ترین نویسنده آمریکای جنوبی در سراسر تاریخ بود.» <ref>[http://www.dw.de/واکنشها-به-مرگ-گابریل-گارسیا-مارکز/a-17578249 name="واکنش‌ها به مرگ گابریل گارسیا مارکز] دویچه‌وله فارسی<"/ref>

* ۱۳۸۵-[[زیباترین غریق جهان]] (بهترین داستان‌های کوتاه) [[گابریل گارسیا مارکز]]،مارکز، [[رضا دادویی]]، [[انتشارات سبزان]]