فلوئوروسکوپی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
DbBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز تمیزکاری با استفاده از AWB
خط ۴:
یک فلوئوروسکوپ متشکل از یک مولد [[اشعه ایکس]] با جریان مولد بین ۱ تا ۵ میلی[[آمپر]] (و حتی کمتر) است که پرتوهای آن توسط نوعی گیرنده به‌نام [[دستگاه تقویت تصویر]]<ref GROUP="پانویس">Image Intensifier</ref> دریافت و تقویت می‌شود. این دستگاه پرتوهای [[پرتو ایکس|ایکس]] عبوری از درون بدن بیمار را به‌صورت زنده<ref GROUP="پانویس">real-time</ref> آشکارسازی می‌کند و سپس سیگنال‌های دریافت‌شده توسط یک سیستم تلویزیونیِ مداربسته مشاهده و ضبط می‌شوند.<ref>فنون تخصصی: رادیولوژی، سی‌تی‌اسکن، ام‌آرآی، و پزشکی هسته‌ای. فضل‌الله تورچیان. انتشارات نور دانش. ۱۳۸۲</ref>
 
تکنیک‌های فلوئوروسکوپی هنگامی مفیدند که لازم است حرکتی مانند جابجایی مواد در مجرای گوارشی پس از بلعیدن مواد کنتراست زا (مثل [[باریم]]) مطالعه شود. در این روش به‌جای فیلم از صفحات شیشه‌ایِ فلورسانسِ قابل رؤیت استفاده می‌شود که باعث مرئی کردن تصویر درهنگام تشعشع رادیوگرافی می‌شود.
 
به‌دلیل توالی پرتوهای ایکس و خطرات احتمالی توام با آن در فلوروسکپی از دوزهای پایین استفاده می‌شود که درنتیجه منجر به بروز [[نوفه|نوفهٔ]]<ref GROUP="پانویس">quantum mottle</ref> نسبتاً زیادی می‌شود.
خط ۵۹:
* خطرات لحظه‌ای همچون سوختگی ناشی از تشعشع، که همان لحظه فرد را دچار مشکل می‌کند.<ref GROUP="پانویس">Deterministic</ref>
* پیامدهای آینده همچون سرطان، تغییر در ساختار ژن‌ها و اثر روی جنین که در آینده گریبان‌گیر بیمار خواهد شد.<ref GROUP="پانویس">Stochastic</ref>
اما منفعت‌ها را  نیز باید  در  نظر  گرفت که نیاز تشخیصی و درمانی بیمار در تصویرگری برای پزشک ایجاد می‌کند. لذا ترازویی بوجود می آید که در یک کفه خطرات و در کفهٔ دیگر منفعت‌های تصویرگری وجود دارد و پزشک وظیفه دارد که بین این دو سبک سنگین کرده و این روش تصویرگری را تجویز کند.
 
به همین دلیل تمام روش‌های ایمنی که برای فلروسکوپی ذکر خواهد شد با یک اصل کلی "تا آنجا که در کاربرد تصویر ایجاد مشکل نکند" محدود خواهد شد.