باقلا: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

[[پرونده: Beans dsc07814.jpg|بندانگشتی|250px|چپ|میوه باقله به شکل غلاف]]

| نشانی = http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=باقلا+«داروئی»&SSOReturnPage=Check&Rand=0

| عنوان = باقله «داروئی»

در کشور ایران بیشترین مصرف باقله به ساکنان شهرستان بهبهان واقع در جنوب شرقی استان خوزستان نسبت داده شده و کشت باقله ( بوقله به زبان محلی همین دیار )در این شهرستان به صورت وسیعی صورت گرفته است.{{نیازمند منبع}}

 

در عمل، امروزه باقلا خواصّ پزشکی سنّتی خود را از دست داده و فقط مصرف خوراکی دارد. در برخی از نواحی باقلاخیز، مانند گیلان و مازندران، باقلای خام، به تفنّن، تنها یا با برخی «مخلّفاتِ» دیگر (مثلاً، در گیلان باکته، «اَشْبَل» یا تخم نمکسود ماهی) خورده می‌شود. اما خوردن باقلای پخته گرم (همراه با نمک و گلپر و سرکه) در کوچه و بازار بویژه در فصل سرما در همه جا معمول است. به گزارش مارتین لیوی، باقلای پخته «یکی از خوراکیهای عمده مستمندان است و در شهرهای مصر بیش‌تر مردم باقلا و روغن و سرکه را با نان لقمه کرده به عنوان صبحانه می‌خورند». در ایران، باقلا جزء اصلی چند خوراک، از جمله باقلاپلو، خورشِ باقلا، باقلا قاتق و کوفته باقلا نیز هست.

در ادب فارسی، مدح یا ذمی از باقلا سراغ نداریم، ولی بسیاری از شاعران عرب، فارغ از قیل و قال حکما، در وصف و تشبیه باقلا داد سخن داده‌اند.<ref>http://www.wikifeqh.ir/باقلا#موارد مصرف امروزه باقلا</ref>

{{پانویس}}

 

 

== منابع ==

{{ویکی‌انبار|Beans}}

{{فراورده‌های کشاورزی}}

{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

[[رده:بقولات]]

[[رده:گیاگان آفریقای شمالی]]

[[رده:گیاهان گیاه‌پالایی]]

[[رده:ماشک‌ها]]