سازمان بین‌المللی کار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سازمان بین‌المللی کار''' یکی از موسسات تخصصی [[سازمان ملل متحد]] است که به امور مربوط به [[کار]] و [[کارگر|کارگران]]ان می‌پردازد. این سازمان در سال ۱۹۱۹ و در نتیجه بحث‌های [[کنفرانس صلح پاریس (۱۹۱۹)|کنفرانس صلح پاریس]] تأسیس شد. سازمان بین‌المللی کار در آغاز وابسته به [[جامعه ملل]] بود و پس از تأسیس سازمان ملل متحد از سازمان‌های وابسته به آن شد. منشور فعلی سازمان که به [[بیانیه فیلادلفیا]] معروف است در سال ۱۹۴۴ تصویب شد.

سازمان بین‌المللی کار در سال ۱۹۱۹ پس از پایان [[جنگ جهانی اول]] در زمانی که کنفرانس صلح در [[کاخ ورسای]] بر پا بود، شکل گرفت. نیاز به پیدایش چنین سازمانی در قرن نوزدهم به وسیله دوتن از صنعتگران [[ولز|ولزی]]ی و [[فرانسوی]] یعنی [[رابرت اوون]] و [[دانیل لگراند]] مورد تأکید و پیگیری قرار گرفته بود. پس از آنکه طرح مذکور در خلال همکاری‌های بین‌المللی جهت تدوین قانون کارگران در سال ۱۹۰۱ در باسل مورد توجه قرار گرفت. سازمان ILO با هدف تدوین مقررات و قوانین بین‌المللی در جهت بهینه‌سازی استانداردهای بین‌المللی کار و حصول اطمینان از بکار گیری آنها متولد شد. قانون ILO در بین ماه‌های ژانویه و آوریل ۱۹۱۹ به وسیله کمیسیون کار در کنفرانس بین‌المللی صلح تدوین شد. این کمیسیون ترکیبی بود از نمایندگان ۹ کشور بلژیک، کوبا، چکسلواکی، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، لهستان، بریتانیا، و ایالات متحده آمریکا که رهبری کمیسیون را ساموئل گامپرس، رئیس فدراسیون کارگری آمریکا (AFL) بر عهده داشت. نتیجه این نشست بروز سازمان سه جانبه گرایی بود که تنها سازمانی بود که نمایندگان دولت، کارفرمایان و کارگران را در یک نقطه سامان می‌داد. قانون ILO فصل هشتم معاهده صلح ورسای است.

== شعار روز ایمنی و بهداشت شغلی ==

۲۸ آوریل (۸ اردیبهشت) توسط سازمان بین‌المللی كار کار (ILO ) به عنوان روز جهانی بهداشت حرفه ای و ایمنی محیط كارکار اعلام شده است.

* [http://www.axinkhabar.com/fact/not-where-they-hoped-theyd-be-2 رویترز: سازمان جهانی کار جمعیت افراد بین ۱۵ تا ۲۴ سال در انتظار کار را حدود ۷۵ میلیون نفر برآورد کرده است.]