تئاتر ابزورد: تفاوت میان نسخه‌ها

تجربیاتی هولناک از قبیل وقوع دو [[جنگ جهانی]] و ظهور [[فاشیسم]] در اروپای به‌اصطلاح متمدن، شکست [[انقلاب ۱۹۱۷]] در روسیه و پیدایش رژیم‎هایرژیم‌های دیکتاتوری کمونیستی از جمله عواملی بودند که نمایشنامه‎نویساننمایشنامه‌نویسان این جنبش را متقاعد کردند که زندگی مدرن از معنای اصلی‎اشاصلی‌اش تهی شده است. تعریف معروفی از معناباختگی به نقل از [[آلبر کامو|کامو]] در بحث‎هایبحث‌های مربوط به این جنبش تئاتری مکرراً نقل می‌شود و حکایت از آن دارد که معناباختگی وضعیتی حادث شده ــ و نه ذاتی ــ در زندگی است: «در کائناتی که ناگهان همه‎یهمه‌ی توهّمات و بارقه‎هایبارقه‌های امید ناپدید شده‎اند،شده‌اند، انسان احساس غریبگی می‎کندمی‌کند. وضعیت او به وضعیت فردی تبعیدشده می‎مانَدمی‌مانَد که هیچ علاجی برای دردهایش وجود ندارد، زیرا از خاطراتش درباره‎یدرباره‌ی موطنی از دست‎رفتهدست‌رفته محروم شده است و ایضاً امیدی هم به رسیدن به سرزمینی موعود ندارد. این جدایی بین انسان و زندگیِ او، بین بازیگر و زمان و مکانِ نمایش او، حقیقتاً احساس معناباختگی را به وجود می‎آوَرَدمی‌آوَرَد.»<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = حسین پاینده|نشانی=http://www.anthropology.ir/article/4769 |عنوان=بکت و تئاتر معناباختگی | ناشر = انسان‌شناسی و فرهنگ |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>