رشن‌یشت: تفاوت میان نسخه‌ها

:ای رَشن ِاَشَوَن !

:اگر تو برفراز کوهساران درخشان و بسیار رشته‌ی البرز هم باشی؛ البرزی که از ستیغ ِآن مِه برنخیزد - آن جا که نه شب هست و نه تاریکی، نه باد سرد و نه باد گرم، نه ناخوشی ِکشنده و نه آلایش ِدیو آفریده - ما تو را به یاری همی خوانیم.

:ما خشنودی رَشن ِتوانا را خواستاریم.

:من در این وَر، دوستی را به یاری همی خوانم به سوی آتش و بَرسَم، به سوی دستان ِسرشار، به سوی «وَرِ» روغن و به سوی شیره‌ی گیاهان.