شیوه‌نامه ونکوور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شیوه‌نامهٔ ونکوور''' (به انگلیسی: Vancouver reference style) شیوه‌نامه‌ای برای منبع‌دهی در نوشتن [[رساله|رساله‌ها]] کاربردش بیشتر در [[پزشکی]] است.<ref>آزاده ف، واعظ ر. صحت استنادها در پایان‌نامه‌های دوره‌های دکتری تخصصی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و میزان مطابقت آن‌ها با شیوه نامهٔ ونکوور. مدیریت اطلاعات سلامت 4 فروردین 1391؛ (9)1: 11–8‎11–8‌.</ref>

این شیوه‌نامه به صورت شمارشی است. طبق این شیوه‌نامه یادکرد منابع در درون متن با شماره مشخص می‌شود و در انتهای فهرست منابع به ترتیب الفبایی قرار می‌گیرد.<ref>مختاری ح. انطباق چکیده مقاله‌ها مجلات دانشگاههای علوم پزشکی با دستورالعمل‌های گروه ونکوور و استاندارد ایزو 214. مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات 1383؛ (15)1: 42–52‎42–52‌</ref>

در سال ۱۹۷۸ گروه کوچکی از سردبیران نشریات علوم پزشکی در [[ونکوور]] [[بریتیش کلمبیا]] به طور غیررسمی گرده هم آمدند تا دستورالعملی نگارشی برای مقالات ارسالی به نشریاتشان تدوین کنند. این گروه، که در ابتدا گروه ونکوور نامیده می‌شد بعدها [[ICMJE]] [http://www.icmje.org/about-icmje/ کمیته بین‌المللی ویراستاران نشریات زیست پزشکی ] را تشکیل دادند.