غلط‌یاب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۵:
 
== عاملیت ==
اولین نسل غلط یابهایاب‌ها به جای اصلاح کلمهٔ نادرست تنها قادر به تشخیص آنها بودندوهیچ پیشنهادی به جای کلمات نادرست ارائه نمی‌دادند. این رویه برای خطاهای تایپی، مؤثر، ولی برای خطاهای آوایی و منطقی راهگشا نبود، چالشی که توسعه دهندگان غلط یاب‌ها با آن مواجه بودند ارائه پیشنهادهایی مناسب به جای کلمات نادرست بود برای حل این مشکل باید کلمات را با استفاده از الگوریتمهایی _ منطبق بر الگوی اصلی شان _ به شکلی ساده و خلاصه در می‌آوردند.
 
به نظر منطقی می‌رسد که بررسی کنیم و ببینیم که دیکشنری‌های دارای غلط یاب کجاها بیشتر مورد استقبال عموم قرار می‌گیرند.
 
به طور کلی هرچه دیکشنری مزبور بزرگتر باشد بهتر است، طوری که کلمات درست، اشتباهاً نادرست تلقی نشوند، با این وجود در عمل یک دیکشنری مطلوب انگلیسی باید حدوداً ۹۰۰۰۰ مدخل داشته باشد، اگر تعداد بیشتری وجود داشته باشد ممکن است کلماتی که غلط هجی شده‌اند به دلیل این که در بقیه زبان‌ها اشتباه محسوب شده‌اند به طورکلی نادیده گرفته شوند. برای مثال یک زبان‌شناس باید با تکیه بر دانش [//en.wikipedia.org/wiki/Corpus_linguistics زبان‌شناسی اصل گرا] به درستی تشخیص دهد که کلمهٔ " baht " اغلب حاصل هجای غلط کلمهٔ " bath " است که یک اشتباه رایج سهوی و نوشتاری تایلندی‌ها می‌باشد، از طرفی همین کلمه با کمی تغییر، تبدیل به " baths " می‌شود که در فرهنگ انگلیسی به معنای حمامی عمومی است که مورد استفادهٔ طبی دارد. پس معقول تر به نظر می‌رسد که عدهٔ کمی از افراد که تایلندی می‌نویسند، کمی در هنگام نوشتن به زحمت بیافتند تا این که عدهٔ زیادتری به خاطر حذف کلمهٔ " baths " که کلمه‌ای درست محسوب می‌شود، دچار مشکل نشوند.
 
اولین سری از غلط یاب‌های [[داس (سیستم عامل)|MS-DOS]] غالباً در حالت چرکنویس پکیج‌های واژه پرداز استفاده شده بودند، بعد از آماده شدن یک سند، یک کاربر، متن مورد نظر را برای پیدا کردن غلط‌های موجود وارسی می‌کرد، البته بعدها مؤلف [[اوراکل|Oracle]] روش پردازش دسته‌ای را برای حل این مسئله پیشنهاد داد. مشکل این روش این بود که فقط به کاربر اجازه می‌داد تا نتایج را تنها بعد از پردازش ببیند و این که او نیز فقط می‌توانست کلماتی را که از صحت یا عدم صحتشان آگاهی داشت اصلاح نماید. زمانی که حافظه و سرعت پردازش به اندازهٔ کافی توسعه یافت، غلط یابی به صورت [//en.wikipedia.org/wiki/Interactive#Computer_science تعاملی] و در پس زمینه قرار گرفت که نمونهٔ بارز این مورد در تولید نرم‌افزار " Sector Software produced Spellbound " در سال ۱۹۸۷ و نرم‌افزار[[مایکروسافت ورد|Microsoft-word]]در سال ۱۹۹۵ تا به بعد بود.
 
در سالهای اخیر کیفیت نرم‌افزارهای غلط یاب رشد بسیار زیادی داشته به طوری که بعضی از آنها می‌توانند خطاهای سادهٔ گرامری را تشخیص دهند.