تراگذری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دیاپدز''' به فرایند عبور گروهی از گلبول های سفید از منافذ بین سلولی دیوارهٔ مویرگ‌ها برای رسیدن به محل آسیب دیده می‌باشد. مواد شیمیایی آزاد شده از سلول‌های آسیب دیده که فاکتورهای جذب کننده [[نوتروفیل|نوتروفیل‌ها]] هستند، باعث جذب نوتروفیل‌ها به سمت حاشیه مویرگ‌ها شده واین سلول‌ها با نازک و باریک شدن از لابه‌لای منافذ ریز بین سلول‌های جدار مویرگ خارج و به بافت آسیب دیده وارد می‌شوند. نوتروفیل‌ها باعث کشته شدن باکتری‌ها می‌شوند. سپس [[ماکروفاژ|ماکروفاژها]] در مرحله بعد به کمک نوتروفیل‌ها می‌آیند.

 

در محل آسیب یا عفونت، [[ماستوسیت|ماستوسیت‌ها]] و [[بازوفیل|بازوفیل‌ها]] [[هیستامین]] ترشح می‌کنند. که هیستامین گشاد کننده رگ‌ها و افزایش فشار خون در محل آسیب را باعث می‌شود و افزایش نفوذ پذیری رگ‌ها و افزایش عمل دیاپدز و التهاب را به دنبال دارد.

 

 

مونوسیت‌های خون با عمل دیاپدز از مویرگ‌ها خارج و تمایز پیدا می‌کنند و به [[ماکروفاژ]] تبدیل و وارد بافت پیوندی می‌شوند. [[نوتروفیل|نوتروفیل‌ها]] نیز دیاپدز و فاگوسیتوز انجام می‌دهند. اما [[لنفوسیت|لنفوسیت‌های]] T قدرت دیاپدز ندارند، چرا که دیاپدز از انواع حرکات آمیبی است و با تشکیل [[پای کاذب]] انجام می‌شود. به این ترتیب، توانایی دیاپدز منحصر به [[فاگوسیت|فاگوسیت‌ها]] (بیگانه خوارها) است. لنفوسیت‌های T، با سلول‌های سرطانی و سلول‌های آلوده به ویروس مبارزه می‌کنند این سلولها در بافت هستند، نه خون. اما لنفوسیت‌های T از مویرگهای خونی خارج می‌شوند و به بافت می‌روند، ولی مکانیسم این عمل با دیاپدز متفاوت است و دیاپدز نامیده نمی‌شود.

<small>

* ایمونولوژی سلولی و مولکولی ابوالعباس؛ نویسنده: ابول عباس؛ ترجمه مهرداد رشدی، احمد مسعود؛ ناشر: کتاب میر؛ شابک: ۹۶۴-۶۴۴۹-۱۴-X

* ایمونولوژی رویت؛ جاناتان بروستوف، ایوان موریس رویت، دیوید میل، دیوید بی روث؛ مترجم عبدالحسین کیهانی، علیرضا فتح اللهی، مسعود خدایی، سیدهادی ولایی، معصومه ناظر، مریم زرین قدم مقدم؛ ناشر: ارجمند؛ شابک: ۹۷۸-۹۶۴-۴۹۶-۰۷۷-۲

 

[[رده:ایمنی‌شناسی]]