اجماع واشینگتن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز اصلاح متن با استفاده از AWB |
|||
خط ۵:
واژه اجماع واشینگتن درسال ۱۹۸۹ ابداع شد. اولین بار این واژه توسط ویلیام سون در مقاله‌ای برای کنفرانس انستیتو اقتصادهای بین‌المللی استفاده شد. کنفرانس به منظور بررسی این موضوع برگزار شده بود که کدام یک از ایده‌های قدیمی اداره سیاستهای اقتصادی آمریکای لاتین از سال ۱۹۵۰ بوسیله ایده‌های جدید که در[[سازمان همکاری اقتصادی و توسعه]] مناسب شمرده شده‌اند، کنار گذاشته شده است.
داستان در بهار ۱۹۸۹ اتفاق افتاد ویلیام سون در تایید منافع [[Brady plan]] در یک کمیته مربوط به کنگره عنوان کرد که این سیاست خوبی برای کمک به کشورهای بدهکار است که از عهده پرداخت بدهی خود برآیند<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=williamson |نام=john |کتاب=Ashort History of the washington Consensus | ناشر= |سال=}}</ref>.
== اجماع واشنگتنی چیست؟ ==
سطر ۱۲ ⟵ ۱۱:
یکی از محورهایی که در سیاستهای توسعه‌ای کشورهای غربی دنبال شد؛ خصوصی سازی بود لذا روند خصوصی سازی در دولت‌های ریگان و تاچر از سال ۱۹۸۰ شکل گرفت و نقش محوری ایفا کرد، اما سیاستهای توسعه‌ای لزوماً قابل تجدید نیست مگر آن که شرایط مشابهی باشد؛ بنابراین عمده ترین مانعی که باعث شد در جریات خصوصی سازی مشکلاتی ایجاد شود، فقدان نهادهای لازم در اقتصادهای توسعه‌ای بوده در واقع هر اقتصادی باید متناسب با درجه توسعه یافتگی خود ونهادهایش تصمیم گیری کند وبه واسطه تحول نهادی تحولی در تصمیم گیری به وجود آید. پس نتیجه بررسی طرفداران اجماع واشنگتنی در اجرای سیاست‌ها این بود که باید نهادسازی‌هایی صورت بگیرد. کسانی که سیاستهای اجماع واشنگتنی را تجویز کردند در حقیقت به دنبال توسعه خودشان بودند. آنها معتقد بودند که بخش‌های دولتی باید واگذار شود ولی چون بخش خصوصی کارآمد و با انگیزه‌ای وجود نداشت در این سیاست شکست خوردند. اجماع واشنگتنی اگر چه از این موضع دست برنداشت ولی عملاً در ادامه راه متوجه فقدان نهادسازی شد. البته در دنباله سیاست اجماع واشنگتنی، نظریه [[پسا واشنگتنی]] نیز شکل گرفت که طرفدارانش معتقد بودند باید دست از خصوصی کردن برداشت و ضمن آن که بخش دولتی هست، بخش خصوصی در کارآمدی بخش دولتی رشد کند وقدرت رقابت داشته باشد<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =حسن سبحانی |نشانی=WWW.NAMAYE.IR |عنوان= | ناشر =مدرس اقتصاد و عضو هیات علمی دانشگاه تهران |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>.
== اصلاحاتی که لیست اجماع واشنگتن را تشکیل می‌دهد ==
۱. نظم مالی ۲. باز ترتیب اولویت‌های مخارج عمومی ۳. اصلاح مالیات ۴. آزادی سازی نرخ‌های بهره ۵. یک نرخ ارز رقابتی ۶. آزاد سازی تجاری ۷. آزاد سازی سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی ورودی ۸. خصوصی سازی ۹. مقررات زدایی ۱۰. حقوق مالکیت<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=williamson |نام=john |کتاب=Ashort History of the washington Consensus | ناشر= |سال=}}</ref>
== جستارهای وابسته ==
| |||