تازی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱:
{{کاربردهای دیگر}}
'''تازی'''، '''تازیک''' و یا '''تاژیک'''، شیوهٔ تلفظ ایرانیان از نام قبیله [[طایی]] و به معنای [[عرب]] است که در زبان [[پارسی میانه]] و [[زبان پارتی]] به کار میرفت. گفته میشود که قبیله [[طایی]] نخستین اعرابی بودند که ایرانیان در دوران پیش از اسلام با ایشان مواجهه داشتند و بعدها این واژه را برای همه اعراب به صورت عمومی بکار بردند. در دوران پس از اسلام و ورود اعراب مسلمان به [[ماوراالنهر]] این لغت تغییر معنا داد و در مقابل قبایل [[ترک]] ساکن در ترکستان غربی، به همه مسلمانان آن نواحی فارغ از قومیتشان تازیک یا تاژیک گفتند.<ref>
شکل [[زبان سغدی|سغدی]] واژه ''تازی'' همان واژه ''[[تاجیک]]'' است که هنوز امروزه برای فارسی زبانان [[ماوراءالنهر]] و بخش شرقی [[فلات ایران]] استفاده میشود. دلیل خطاب کردن مسلمانان با این واژه این است که اکثر «اعرابی» که با این عنوان خطاب میشدند در واقع ایرانیانی بودند که به [[اسلام]] گرویده بودند.<ref>The Cambridge History of Iran, Vol. 4, pp. ۶۰۰: «Even the name tajik, which is still used today to designate the Persian-speaking populations of Transoxiana and of the whole of the eastern part of the plateau, is the Soghdian form of the Persian word tazi, which was the Iranian name for Arabs, but could also mean»Muslim«, as shown by Tavadia. These»Arabs«were actually for the most part Iranians converted to Islam: their victory was also that of the dari language»
نام تازی ظاهراً تغییریافتهٔ واژه طیزی است به معنای کسی که در [[قبیله]] [[طی]] زندگی میکند.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3156 تازی / تازیان]</ref> برخی نیز تازی را منسوب به تاز به معنی تازَنده و مهاجم میانگارند که یادآور یورشهای گاه و بیگاه اعراب به شهرهای [[ایران]] است.{{چه کسی}} بعدها ایرانیان این نام را به کل عربان اطلاق کردند.
|