فرنان لژه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Wikimostafa (بحث | مشارکتها) |
جز اصلاح متن با استفاده از AWB |
||
خط ۳۰:
|وبگاه =
}}
'''ژوزف فرنان هانری لژه''' (فرانسوی: Joseph Fernand Henri Léger ) معروف به هانری لژه٬ [[نقاش]]٬ [[مجسمه ساز]] و [[فیلم ساز]] فرانسوی است. (تولد: ۴ فوریهٔ ۱۸۸۱ - مرگ: ۱۷ آگوست ۱۹۵۵) کارهای او را میتوان در سبک های [[کوبیسم]] و [[اورفیسم]] طبقه بندی کرد. او توانست شیوهٔ مردم پسندی در کارهایش خلق کند که به همین خاطر او را از پیشگامان [[هنر پاپ]] میدانند.
== زندگی نامه ==
او در چهارم فوریهٔ ۱۸۸۱ در شهر کوچک [[آرژانتان]] در [[نورماندی]] فرانسه به دنیا آمد و در ۱۷ آگوست ۱۹۵۵ در [[ژیف سور ایوت]] در دپارتمان اسون در شمال فرانسه چشم از جهان فروبست. در رشتهٔ [[معماری]] درس خواند و به عنوان نقشه کش مشغول کار شد. از ۱۹۰۳ فراگیری نقاشی را در پاریس آغاز کرد. در ۱۹۰۹ به جمع [[کوبیست]] ها پیوست. در نمایشگاه «تقسیم طلایی» شرکت جست (۱۹۱۲). بین سالهای ۱۹۱۴ و ۱۹۱۷ در ارتش خدمت کرد و بر اثر مسمویت با گاز از خدمت مرخص شد. در سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۳ برای دو [[رقص باله|بالهٔ]] سوئدی با نامهای پیست پاتیناژ و آفرینش جهان دکور سازی کرد. در ۱۹۲۴ فیلم ''بالهٔ ماشینی'' را ساخت. در ۱۹۲۵ نقاشیهایش در نمایشگاه هنرهای تزیینی [[پاریس]] به نمایش گذاشته شد. در ۱۹۲۸ در [[نیویورک]] و [[برلین]] نمایشگاههایی برگزار کرد. در ۱۹۴۰ به نیویورک رفت و تا ۱۹۴۵ در آمریکا ماند و به تدریس و برگزاری نمایشگاههایی پرداخت. در ۱۹۴۵ به پاریس بازگشت و به حزب کمونیست فرانسه پیوست. در ۱۹۵۵ جایزهٔ بزرگ [[بیینال]] سائوپولو را دریافت کرد.<ref>
فرنان لژه از هنرمندان مطرح دوران مدرن است که بعد از جنگ جهانی اول ، به دنبال اعتقادات قوی مذهبی و ناسیونالیستی، به تصویرکردن انسانهای در حال کار در فضای شهری روی آورد. این مقاله به تحلیل آثار و دیدگاههای وی می پردازد.
خط ۴۴:
== ویژگی آثار ==
لژه از زمرهٔ ابداع کنندگان کوبیسم است که به سبک خاصی از «واقع گرایی جدید» دست یافت. آثار وی جهان صنعتی نوین و انسان سازندهٔ آن را با زبانی صریح و نگاهی آینده گرا باز میتابانند. وی بر هنرمندان روزگار خویش تأثیری گسترده و متنوع گذارده است.<ref>
آیا ماشین هرگز توانسته است با چنین کارآمدی و قدرتی در خدمت صلح باشد؟ برای آن که خوش بینیها و امیدوارهای پیش از جنگ بتواند در سالهای از پاافتادگی، بازسازی لنگ لنگان در بحران اقتصادی بعد از جنگ، هم چون باوری عمیق در ذهن انسانها باقی بمانند، بر هنرمندان بود که با ایمانی مسیحایی، هنر خود را به بیانیههایی درباره پیشرفت مادی و اجتماعی تبدیل کنند. "فرنان لژه"24 در سالهای بین 1918و1921 یک مجموعه تابلو کشید که به نحو بسیار شایستهای بیانگر چنین ایمانی بودند. تابلوی " صفحات گرد در شهر " [تصویر1] برجستهترین کار در این مجموعه بود. شیوه کار او، ترکیبی (یا سنتتیک) است. او شکلهایی را در کنار هم قرار میدهد که نماها، [[بام]]ها، تیرهای حمال، پلهها، تابلوهای راهنما، پوسترها، رهگذران و نور لامپهای قوسی را القا میکنند. آنها در اصل به پوستر شباهت دارند. شکلها به حالت مسطح نموده شدهاند. ضمن آن که صفحات گرد در میانه تصویر از بیشترین نیروی بصری برخوردارند، قوام [[کمپوزسیون]] ناشی از چیدگی عناصر [[افقی]] و [[عمودی]] است. با این همه نوع تحرکت (بیشتر به علت ناتمام بودن شکلها به گونهای که چشم از یک شکل به شکل دیگر حرکت میکند) و فضا در تابلو احساس میگردد. [[شکل]]ها در همه بخشهای [[تابلو]] از [[تابندگی]] یکسانی برخوردارند و در نتیجه نوعی برابری میان انسانها را القاء میکنند. این نقاشی و مجموعه آن به طور کلی، تصویری مرکب از [[شهر]] را، به عنوان مکانی برای کار و تفریح و به عنوان [[محیط زیست]] متعارف کنونی انسان ارائه میکنند.
== نگار خانه ==
|