قرارداد ۱۹۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها

جنگ جهانی اول با پیروزی [[متفقین]] پایان یافته بود، اما هنوز کابینه جنگ در بریتانیا بر سر کار بود. بریتانیا برای جلوگیری از نفوذ شوروی و کمونیسم، تصمیم گرفت ایران را به عنوان کشوری حائل درآورد. بر پایه تلاش‌های [[جورج کرزن]] که در آن هنگام کارشناس برجسته امور شرق (خاصه ایران) در [[وزارت امور خارجه بریتانیا]] بود، در ۳۰ دسامبر ۱۹۱۸ برابر با ۹ دی ۱۲۹۷ خورشیدی، کمیته خاوری کابینه بریتانیا پذیرفت که گفتگویی برای بسته شدن پیمانی تازه با ایران آغاز گردد. مأمور این مذاکره، [[پرسی کاکس]] وزیر مختار بریتانیا در تهران بود.<ref> سید علی حق‌شناس، مقاله/ مروری بر پیمان ۱۹۱۹ ایران و بریتانیا، خبرگزاری اوج نیوز، دهم آبان ۱۳۹۰.</ref>