کسایی مروزی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←پیوند به بیرون: اصلاح متن با استفاده از AWB |
جز تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB |
||
خط ۱۱:
{{پایان شعر}}
زمان وفات او بدرستی معلوم نیست. اما از قصیدهای که در پنجاه سالگی خود سروده مسلم است که وفاتش بعد از سال ۳۹۰ هجری بوده است.<ref name="سخن و سخنوران، ص ۳۸">سخن و سخنوران، ص ۳۸</ref>
== [[مرو]] زادگاه کسایی ==
خط ۵۶:
سخن کسایی جامعیتی دارد و در آثار بازمانده از او که سیصد و چند بیت است از همهٔ موضوعات شعری عصر او نمونههایی هست از: وصف طبیعت و تغزل، مدح و منقبت و سوگنامه، زهد و حکمت، و هزل و طنز. باخرزی دو بیت شعر عربی هم به نام او آورده است. کسایی مردی دانشمند و حکیم و وجودش آراسته به علوم عصر خویش بود. اینکه او را به صفت «حکیم» یادکردهاند از نوع لفظ پردازیهای تذکرهنویسان نیست و واقعیت دارد.<ref>کسایی مروزی، زندگی، اندیشه و شعر او، ص ۳۴</ref>
[[بدیعالزمان فروزانفر]] دربارهٔ شعر او نوشته است: «کسایی از شعرای بزرگ ایران است و به همین مایهٔ اندک که از اشعارش باقی است اندازهٔ وسعت فکر و دقت خیال و حسن بلاغت و براعت طبع او را میتوان دانست. اشعار کسایی به لطافت و دقت تشبیه ممتاز است و در این فن عدهٔ کمی به پایهٔ او میرسند. [[ناصرخسرو]] در موارد متعدد از کسایی اسم میبرد و با او در نظم اظهار معارضه میکند»<ref
[[شفیعی کدکنی]] در بارهٔ کسایی چنین مینویسد: «از نظر صور خیال و انواع تصویر به ویژه در زمینهٔ طبیعت، شعر کسایی بهترین شعری است که از گویندگان قرن چهارم در دست داریم. جای دریغ است که دیوان این شاعر از میان رفته و جز چند قطعهٔ پراکنده شعری از او باقی نمانده است اما در میان همان شعرهای باقیمانده همه جا خصایص برجستهٔ شعر قرن چهارم را به کاملترین وصفی مشاهده میکنیم.»<ref>صور خیال در شعر فارسی، ص ۳۴۲</ref>
|