بی‌پی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز اصلاح متن با استفاده از AWB
جز ←‏شرکت نفت ایران و انگلیس: تمیزکاری و اصلاح متن‌‌‌‌‌ با استفاده از AWB
خط ۵۰:
[[پرونده:OilBP.jpg|210px|بندانگشتی|چپ|بريتيش پتروليوم جايگزين شرکت نفت ایران و انگلیس ميشود .منبع : بی‌پی ٥٠ سال در تصاوير]]
 
در سال ۱۹۳۵، بنا به درخواست [[رضاشاه]]، از جامعه بین‌المللی، نام کشور، از [[پرشیا]] به [[ایران]] تغییر پیدا کرد. این تغییر، بلافاصله در شرکت نفت آنگلو-پرشین نیز، اعمال شد و نام آن، به [[شرکت نفت ایران و انگلیس]] تغییر یافت. در [[جنگ جهانی دوم]] شرکت‌های دارنده نشان‌های "بی‌پی" و "[[شل]]"، با هم ادغام شدند و به عرضه [[بنزین]] پرداختند. اما چرچیل [[شرکت نفت ایران و انگلیس]] را ملزم به حمایت از دولت وقت بریتانیا، در طول [[جنگ دوم جهانی]] کرد. در این دوره، دو شرکت آمریکایی [[آموکو]] و سوهایو، که بعدها توسط بی‌پی خریداری شدند نیز، به تولید و عرضه [[سوخت هواپیما]] و [[روغن موتور]] برای استفاده ماشین جنگی متفقین پرداختند. در طول جنگ دوم جهانی، شمار ۴۴ فروند [[نفت‌کش]] از [[شرکت نفت ایران و انگلیس]]، غرق شد.<ref name="nytimes.com">http://www.nytimes.com/library/world/mideast/041600iran-cia-chapter1.html</ref>
 
بعد از جنگ، شرکت نفت ایران و انگلیس به سرمایه‌گذاری در ساخت پالایشگاه‌های مختلف در [[فرانسه]]، [[آلمان]]، [[ایتالیا]] و نیز بازاریابی فراورده‌های نفتی در [[یونان]]، [[هلند]] و [[سوئد]] پرداخت و بنزین بی‌پی در [[نیوزلند]]، برای اولین بار عرضه و به فروش رفت. پس از [[جنگ جهانی دوم]]، [[ناسیونالیستی|احساسات ناسیونالیستی]] در [[خاورمیانه]] ظهور کرد، مهمترین آنها [[ناسیونالیسم ایرانی]] و ناسیونالیسم عربی بود. در آشفتگی‌های آن دوره، مدیران ایرانی [[شرکت نفت ایران و انگلیس]]، با پشتیبانی نخست وزیر وقت؛ [[حاجی علی رزم آرا]]، از موقعیت ایجاد شده، استفاده کردند بمنظور تجدید نظر در قوانین و مقررات امتیازی در کنسرسیوم، برای افزایش سهم ایران، به دولت بریتانیا فشار وارد کردند.
 
در مارس ۱۹۵۱، علی رزم آرا ترور شد و در پی آن، [[محمد مصدق]] از سوی [[مجلس شورای ملی]] به‌عنوان نخست وزیر جدید انتخاب شد.<ref>http://www. name="nytimes.com"/library/world/mideast/041600iran-cia-chapter1.html</ref> در آوریل سال ۱۹۵۱، مجلس شورای ملی٬ به اتفاق آراء [[صنعت نفت ایران]] را [[ملی شدن صنعت نفت|ملی]] اعلام کرد٬ سپس [[شرکت ملی نفت ایران]] تاسیس شد. در پی آن، شرکت نفت ایران و انگلیس٬ مدیریت و کارکنان خود را از ایران خارج و اقدام به تحریم بین‌المللی فروش نفت ایران نمود. دولت بریتانیا نیز که مالک اصلی این شرکت بود٬ ابتدا پرونده این مجادله را٬ در [[دیوان بین‌المللی دادگستری]] مطرح کرد و علیه ایران٬ اقامه دعوی نمود، ولی پس از مدتی از شکایت خود٬ صرفنظر کرد.
 
پس از [[کودتای ۲۸ مرداد]] در ایران، دولت مصدق کنار گذاشته شد و در ماه اوت سال ۱۹۵۳ [[فضل‌الله زاهدی]] به عنوان نخست وزیر جدید، انتخاب شد و کمی بعد، [[محمدرضا پهلوی]] که از زمان شروع نا آرامی‌ها، در [[ایتالیا]] بسر می‌برد نیز، به [[ایران]] بازگشت.<ref>http://partners.nytimes.com/library/world/mideast/082053iran-army.html</ref> از آن پس، برنامه‌ای هماهنگ با هدف تضعیف مصدق، تحت نام "[[عملیات آژاکس]]" توسط سازمان [[سیا|سی‌آی‌ای]] و [[سازمان اطلاعات و امنیت خارجی بریتانیا]] به اجرا در آمد.<ref name="NYTIntro">{{Cite news|url=http://www.nytimes.com/library/world/mideast/041600iran-cia-intro.html |title=How a Plot Convulsed Iran in '53 (and in '79) |work=The New York Times |accessdate=5 June 2010}}</ref><ref>[http://www.nytimes.com/library/world/mideast/041600iran-cia-chapter1.html The C.I.A. in Iran: Britain Fights Oil Nationalism]</ref>