پرستار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز اصلاح متن با استفاده از AWB |
جز تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB |
||
خط ۲۱:
پرستار نمیتواند مرکز درمانی مستقلی داشته باشد بلکه در مراکز درمانی تاسیس شده مانند [[بیمارستان]]، [[درمانگاه]] و یا [[مطب]] عضوی از تیم درمانی است. در ایران [[سازمان نظام پرستاری ایران|سازمان نظام پرستاری]] به عنوان سازمان صنفی پرستاران میباشد.
براساس استانداردها، میبایست تعداد پرستاران سه برابر تعداد پزشکان یا دو برابر تعداد تختهای بیمارستانی باشد و یا در ازای هر هزار نفر جمعیت، سه پرستار وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=روایت یک نماینده مجلس از جذب پرستاران ایرانی|وبگاه=خبرگزاری جمهوری اسلامی|پیوند=http://www.irna.ir/fa/NewsPrint.aspx?ID=81240770|کد زبان=fa|تاریخ بازبینی=2014-08-27}}</ref> همچنین استانداردهای جهانی نشان میدهد در بخش داخلی و جراحی، هر ۴ تا ۶ بیمار باید یک پرستار داشته باشند (که در ایران، هر ۱۲ بیمار یک پرستار دارند (چاپدر۱۳۸۹)).<ref name="khabaronline.ir">{{یادکرد وب|عنوان=پرستاران میروند چون ماهی 5 میلیون حقوق میگیرند|وبگاه=صفحه نخست - خبرآنلاین|تاریخ=2014-08-27|سال=2014|پیوند=http://www.khabaronline.ir/detail/224658/society/health|کد زبان=fa|تاریخ بازبینی=2014-08-27}}</ref>
== پیشینه پرستاری در ایران ==
[[پرونده:Fpnurses.jpg|thumb|300px|left|[[فرح پهلوی]] در میان پرستاران کرمانشاه در سال ۱۳۵۲]]
[[آموزش پرستاری]] در ایران، بخصوص برای زنان، همواره دچار مشکلاتی بوده است. بطور مثال تا دهه ۱۹۵۰ میلادی، آموزش پرستاری برای زنان در ایران یک تابوی اجتماعی محسوب میگردید.<ref name="Lillian Pompian 1969. pp.15">Lillian Pompian. ''"Where are the Nurses?"'' The Rotarian. Dec. 1969. Vol. 115, No. 6. pp.15</ref>
نخستین موسسهای که به زنان ایران آموزش [[پرستاری]] ارائه میداد [[بیمارستان پرزبترین آمریکاییان در تهران]] از سال ۱۸۹۳ بود. مدارس دیگری در رشت (۱۹۲۴)، همدان (۱۹۲۷)، و کرمانشاه (۱۹۳۱) سپس تاسیس گردیدند. در سال ۱۹۳۶ بود که دانشگاههای کشور همانند مشهد، تبریز، و تهران آموزش پرستاری مدرن را در ایران آغاز کردند. دانشگاه شیراز نیز کار خود را در سال ۱۹۳۷ آغاز کرد. مدیریت و تدوین دورههای این موسسات بنا بر درخواست وزارت آموزش عالی کشور تماما بر عهده متخصصین پرستاری از آمریکا واگزار گردید.<ref>''Who is knowledgeable, is strong: science, class, and the formation of modern Iranian society, 1900-1950''. Cyrus Schayegh. University of California Press, 2009. ISBN 0-520-25447-3 pp.270</ref>
خط ۳۲:
در سال ۱۹۵۶، نخستین کنفرانس سرتاسری آموزش پرستاری در ایران برگزار گردید که بسیاری از سیاستگذاریهای آتی را باعث شد.<ref>Conference on Nursing Education, held in Tehran, Iran, April 14-25, 1964, Issue 93. Conference on Nursing Education, Held in Tehran, Iran, April 14-25, 1964, Office of the United States Economic Coordinator for CENTO Affairs</ref>
۱۴ موسسه آموزش عالی به سال ۱۹۶۹ در ایران رشته پرستاری را ارائه میکردند، اما تنها دانشگاه شیراز دوره چهارساله پرستاری ارائه میداد.<ref
در آخرین ماههای عمر دولت دهم به دستور رئیس جمهور سابق محمود احمدی نژاد یک معاونت به عنوان معاونت پرستاری وزارت بهداشت به معاونتهای وزارت مطبوع اضافه گردید که در حال حاضر [[محمد میرزا بیگی]] با حفظ سمت دبیرکل سازمان نظام پرستاری عهده دار آن میباشد.
خط ۳۸:
== وضعیت پرستاری در ایران ==
{{آمار-نیاز}}
مقامهای [[خانه پرستار]] در ایران میگویند سالانه بیش از ۷۰۰ پرستار ایرانی کشور را ترک میکنند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=abbas|عنوان=مهاجرات پرستاران از ایران|وبگاه=JamejamOnline|تاریخ=2014-08-27|سال=2014|پیوند=http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/947518117564771536|کد زبان=fa|تاریخ بازبینی=2014-08-27}}</ref> در حال حاضر بیشتر پرستاران ایرانی به آمریکا، کانادا و استرالیا رفته و در آنجا حقوقی به مراتب بالاتر از ایران دریافت میکنند. کمترین حقوق پرستاران با کمترین میزان تحصیلات در آمریکا، ۵۲ تا ۵۵ هزار دلار در سال است و بالاترین آن ۱۸۶ هزار دلار در سال (چاپدر۱۳۸۹).<ref>{{یادکرد وب|عنوان=پرستاران ایرانی کجا میروند؟|وبگاه=ندای انقلاب|تاریخ=2014-08-27|سال=2014|پیوند=http://www.nedayeenghelab.com/vdcbw8ba.rhb9gpiuur.txt|کد زبان=fa|تاریخ بازبینی=2014-08-27}}</ref> بالاترین حقوق [[پزشک]]، ۶۶۵ هزار دلار در سال بوده و کمترین حقوق پزشک ۱۱۷ هزار دلار در سال (چاپدر۱۳۸۹).<ref
بنابر خبری در ۱۳۹۳/۰۷/۰۸ با عنوان «دیپلمههایی که ۶ ماهه پرستار میشوند!»، محمد شریفیمقدم عضو شورای عالی نظامپرستاری، تربیتکمکپرستار به بهانهٔ رفعِ کمبود نیروی پرستاری در بیمارستانهارا، "ظلم" مضاعف در حق بیماران میداند و معتقد است در حالی که دنیا به سمت پرستاری تخصصی و فوق تخصصی میرود، استفاده از افراد دیپلمه کهبایک دورهآموزشی ۶ ماهه در مراکز درمانی حاضر میشوند، ظلم به بیماران است. محمد شریفیمقدم همچنین میگوید، به بهانه کمبود کادر پرستاری، سعی در احیای کمک پرستاری دارند، در حالی که موضوع تربیت کمک پرستار در اوائل دهه هفتاد یکبار مطرح شد که آن زمان با واکنش جامعه پرستاری مواجه گردید و منتفی شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دیپلمههایی که 6 ماهه پرستار میشوند!|وبگاه=پایگاه خبری تحلیلی جمهوریت|تاریخ=2014-10-01|سال=2014|پیوند=http://www.jomhouriat.ir/fa/content/19034/دیپلمه-هایی-که-6-ماهه-پرستار-می-شوند!|کد زبان=fa|تاریخ بازبینی=2014-10-01}}</ref>
|