دئنا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دئنا''' یا '''دین''' یا '''ایزدبانو دین'''، در [[آیین زرتشت]] و [[اساطیر ایرانی]]، نمود وجدان است و آدمی را توان آن می‌بخشد که راه اهورایی را پی گیری کند.<ref name="ReferenceA">اساطیر ایران، جان راسل هینیلز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، صفحه: ۱۴۴</ref>

دئنا یک مفهوم [[زرتشتی]] است که نشانگر بینش و [[وحی]] می‌باشد، و از این رو آن را، نمایندهٔ «وجدان» یا «دین»، به شمار آورده‌اند. دئنا همچنین، نمایانگر نوعی الوهیت نیز در نظر گرفته شده و نام یکی از ایزدان آئین زرتشت نیز، محسوب می‌شود.<ref name="ReferenceB">مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی در ۱۳ اوت ۲۰۱۰</ref>

به روایت [[پورداوود]]، دین در ردیف سایر قوای باطنی آدمی، زیبایی روحانی و ایزدی و تشخص معنوی وی است و آن را آغاز و انجامی نیست.<ref>اساطیر ایران، جان راسل هینیلز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، صفحه: ۱۴۴<name="ReferenceA"/ref>

کلمه دین در [[اوستا]] به صورت دئنا آمده‌است و برگرفته از واژهٔ ''دا'' به معنای اندیشیدن و شناختن می‌باشد. ضمنا واژهٔ ''دهی'' نیز در [[سانسکریت]] از همین ماده‌است.<ref>اساطیر ایران، جان راسل هینیلز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، صفحه: ۱۴۴<name="ReferenceA"/ref>

دئنا یک اسم [[زن|زنانه‌است]] که ترجمه آن به معنای «آنچه که دیده و یا مشاهده می‌شود»، می‌باشد. در کتاب «دین زرتشتی : مقدمه‌ای بر ایمان باستانی»، ''پیتر کلارک'' نشان داده‌است که این اصطلاح ممکن است با ریشه اوستایی «ده» یا «دی»، به معنای «به دست آوردن درک و فهم»، پیوند داشته باشد.<ref>مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی در ۱۳ اوت ۲۰۱۰<name="ReferenceB"/ref>

در اصطلاحات زبان اوستایی، واژهٔ سه سیلابی ''دائنا'' در اوستایی گاتیک (مربوط به گاتها)، و واژهٔ دو سیلابی ''دنا'' در اوستایی جوانتر، تداوم یافته‌اند تا به صورت کلمهٔ ''دن'' به [[فارسی میانه]] راه یافته‌اند، در حالیکه معنای اوستایی این کلمه نیز همچنان حفظ گردیده‌است.<ref>مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی در ۱۳ اوت ۲۰۱۰<name="ReferenceB"/ref>

دئنا(که در فارسی مدرن و امروزی بدان دین گفته می‌شود) قانونی ابدی است، که از طریق ماترا-سپنتا («کلام مقدس») بر بشریت نازل شده‌است. دئنا همچنین به معنی مذهب، آئین، قانون، و حتی بعنوان ترجمه‌ای از اصطلاح [[هندو]] و [[بودا|بودایی]] [[دارما]] مورد استفاده قرار گرفته‌است، کلمه‌ای که اغلب به معنی انجام وظیفه و یا برقراری نظم اجتماعی، اجرای حق، و فضیلت نیز تفسیر شده‌است. دئنا در [[مزدیسنا]]، بعنوان استعاره‌ای از «راه یا مسیر»، توسط نوعی پارچه [[وال]] ([[چیت]] [[موصل|موصلی]]) [پارچه‌ای نازک و بدن نما، که از آن لباس‌های زنانه و پرده و...درست می‌کنند] که به صورت پیراهنی موسوم به [[سدره]] دوخته می‌شود، مشخص می‌گردد، و همچنین بعنوان استعاره‌ای از «مسیر خوب / راه مقدس»، به صورت یک کمربند ۷۲ تکه، موسوم به [[کشتی]]، که بدان «راه یاب» گویند، نمایان می‌شود.<ref>مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی در ۱۳ اوت ۲۰۱۰<name="ReferenceB"/ref>

{{نقل قول|دین به هیأت دختری خوب چهر، یا به صورت زنی زشت چهره درآمده و روان را به سوی بهشت یا دوزخ رهنمون گردد.}}<ref>اساطیر ایران، جان راسل هینیلز، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، صفحه: ۱۴۴<name="ReferenceA"/ref>