ژست: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲:
ژست، قالب ارتباط غیرزبانی یا غیرآوایی است که در آن عملکردهای بدنی آشکار، پیام‌های خاصی را به‌جای و یا در ترکیب با گفتار انتقال می‌دهد. ژست‌ها، شامل حرکت دست‌ها، صورت و یا دیگر اعضای بدن می‌باشند. ژست‌ها، معمولاً با دیگر ارتباطات غیرزبانی فیزیکی که پیام خاصی را منتقل نمی‌کند، مانند نمایش‌های حالات صورت خالصانه (که احساسی را نمایان می‌کند)، در نظرگرفتن حریم‌ها و فواصل اجتماعی یا نمایش‌های توجهات مشترک، تفاوت دارند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=کندون |نام=آدام |کتاب=Gesture: Visible Action as Utterance | ناشر=انتشارات دانشگاه کمبریج |سال=۲۰۰۴}}</ref> ژست‌ها به افراد اجازه می‌دهند که تفکرات و احساسات گوناگونی را -از احساس حقارت و دشمنی گرفته تا تصدیق‌کردن و عاطفه- را به همراه [[زبان بدن]]، به علاوه کلماتی که در هنگام صحبت‌کردن ادا می‌کند، انتقال دهند.
عمل پردازش ژست، در ناحیه‌هایی از [[مغز]]، مانند [[ناحیه بروکا]] و [[ناحیه ورنیک]]، که در هنگام گفتار یا استفاده از [[زبان اشاره]] نیز استفاده می‌شود، انجام می‌شود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =پی. جی. گانون، کی. امروی، ای. آر. براون|نشانی=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2779203/pdf/pnas.0909197106.pdf |عنوان= Symbolic gestures and spoken language are processed by a common neural system| ناشر =آکادمی ملی دانش |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref> در اصل زبان، تفکری است که از ژست‌های دستی تکامل پیدا کرده‌است.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=کوربالیس |نام=مایکل |کتاب=The gestural origins of language| ناشر=جان وایلی و پسران |سال=۲۰۱۰}}</ref> این نظریه که زبان از ژست‌های دستی تکامل پیدا کرده‌است، به عنوان [[نظریه ژستی]] شناخته می‌شود و برای اولین بار در قرن هیجدهم میلادی و توسط [[فیلسوف]] مشهور [[اتین بونو دو کندیاک]] مطرح شد و سپس در سال [[۱۹۷۳ (میلادی)|۱۹۷۳]]، در مباحثه [[منشأ زبان]] توسط انسان‌شناس مشهور معاصر [[گوردون دبلیو. هیوز]] بازآفرینی شد.<ref
== پانویس ==
| |||