زبان هندکو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۸:
|lc2=hno|ld2=شمالی
}}
'''هندکو''' (ہندکوهندکو) زبانی‌است که در شمال باختری [[پنجاب (پاکستان)|پنجاب]] [[پاکستان]] از سوی [[پشتو|پشتوها]]ها و ناپشتونان بدان سخن‌رانده‌می‌شود. هندکو ششمین زبان منطقه‌ای پاکستان است و به [[زبان‌های لندا]] وابسته است. جز پشتوها [[مردمان هندکی]] [[افغانستان]] نیز بدین زبان سخن‌می‌رانند. گویشوران بدین زبان از تیره‌های چندی‌اند و هندکو وابسته به قومیت ویژه‌ای نیست.
 
'''هندکوه''' زبان مردمان کوه‌نشین کوه‌های [[هیمالیا]] شمال [[هند]]، شمال [[پاکستان]] و کوهای [[هندوکش]] شمال شرق افغانستان است. این زبان شاخه‌ای از زبان [[سانسکریت]] بوده و دارای ۱۰ میلیون گوینده در افغانستان، پاکستان [[کشمیر]] و شمال هند است. گروهی گویند نام این کوه از هندوکش گرفته شده است. گروهی دیگر گویند نام این کوه از هند و کوه گرفته شده است؛ یعنی مردمان کوهی هند.
خط ۴۵:
جناب مختار علی نیّر از محققین و شعرای هندکو ملقب به بابای هندکو می‌نویسد: هرجا می‌رویم قدم به قدم نام‌ها و لغات و اصطلاحات فارسی پیش از ما حرکت می‌کنند و همین ما را مجبور کرده است که بالادستی فارسی را بپذیریم. از جمله نام‌هایی است که در جوار ما هستند و روزانه به کار می‌بریم و بر گرد آن‌ها می‌گردیم. مثلاً: محله، کوچه، چاه، شاهراه، کوچه بسته، کوچه بندی، محلّه دار، رسالدار[مقامی در ارتش صفویان یا افشاریه بوده است مثل سرتیپ]، بازار نالبندی[نعلبندی]، دروازه، محله مروی‌ها، محله خدادادوغیره.
 
واژهای هندکو که اصل آن فارسی است: پیشی (نمازپیشین), دیگر (نماز دیگر),نماشاں،نماشاں(نماز شام),کفتاں،کفتاں(نماز خفتن), جانماز (جای نماز) بسترا (بستر) لوچه (آلوچه) وغیره.
 
== منابع ==
خط ۵۳:
{{زبان‌های هندوایرانی|زبان‌های هندوآریایی|امروزی}}
{{کد زبان‌های معرفی‌شده در ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بین‌المللی آنها حرف H است}}
 
[[رده:زبان پنجابی]]
[[رده:زبان‌های پاکستان]]
[[رده:زبان‌های پنجاب (پاکستان)]]
[[رده:زبان‌های خیبر پختونخوا]]
[[رده:زبان‌های کشمیر آزاد]]