افرایم سوری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات : جراحی پلاستیک |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶:
}}
</div>'''چنگ روح‌القدس'''
{{لحن}}
پدران [[کلیسا]]، همه [[یونانی]] و لاتینی‌زبان نبودند. در قرن دوم ایمان مسیحی به قلمرو سوری‌زبانِ پادشاه اوسروهن۱ گسترش یافت که پایتخت آن اِدِسا۲ بود. باردسانس۳ پیشوای برجستۀ کلیسای قرن دوم سوریه، و از مخالفین گنوستیسیسم بود اما دیدگاه‌های او آن‌قدر مبهم بود که بدان ظن بدعت می‌رفت. در این دوران پادشاه آبگار۴ نهم که در سال ۲۱۲ درگذشت، مسیحی شد. در قرن سوم، این پادشاهی جزو قلمرو امپراطوری روم شد و ارتباط بین مسیحیت سوری در اِدسا و مسیحیت یونانیِ انطاکیه، تحکیم یافت.
افرایم۵ در آغاز قرن چهارم میلادی در نیسیبیس۶ حوالی مرز امپراطوری پارس چشم به جهان گشود. یعقوب۷ اسقف نیسیبیس، افرایم را تعمید داد و تا زمان مرگ خود در ۳۳۸ او را تحت تعلیم داشت. یعقوب از پیشوایان زهد و ریاضت بود (ریاضت مبتنی بر نفی دنیا و پذیرش فقر و تجرد) و افرایم نیز به سلک راهبان درآمد. افرایم در نیسیبیس تدریس می‌کرد. پارس‌ها بار‌ها شهر را مورد حمله قرار دادند و بالاخره در سال ۳۶۳ آن را تصرف کردند. افرایم نیز به همراه بسیاری دیگر از مسیحیان به شهر اِدِسا رفت و تا زمان مرگ خود در سال ۳۷۳، در آنجا تعلیم می‌داد.
| |||