رقابت برتراند: تفاوت میان نسخه‌ها

مدل رقابت برتراند، مدلی اقتصادی است که برای بازارهای [[انحصار چندجانبه]] کاربرد دارد. در این بازار تعداد بنگاه از یکی بیشتر است و بنگاه، خود قیمت را تعیین می‌کند و همانند بنگار حاضر در بازار کامل قیمت‌پذیر نیست. مدل رقابت برتراند توسط جوزف برتراند در سال ۱۸۸۳ مطرح شد. از فروض مدل ، عدم محدودیت ظرفیت تولید است که در واقعیت این فرض برقرار نیست.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Bertrand_competition</ref>{{سخ}}

 

مدل دیگر که برپایه مدل برتراند و کورنو تعریف شده است، مدل کورنو-برتراند است که بنگاه‌ها ابتدا ظرفیت تولید خود را مشخص می‌کنند و در گام دوم، قیمت خود را اعلام می‌کنند.

نقدی که بر این مدل وجود دارد، این است که برتراند در این مدل تنها یک لحظه از واقعیت را مدل کرده است و رقابت پس از یک بار انجام به اتمام می‌رسد در حالی که در واقعیت، این بازی تکرار می‌شود.<ref>Varian, H. (1992) Microeconomic Analysis, W.W. Norton & Company - p291-2</ref>

 

این حالت، مشابه حالت کالای همسان است، با این تفاوت که هزینه نهایی دو بنگاه متفاوت است. در این حالت، بنگاهی که هزینه نهایی کمتری دارد، قیمتی کمتر از قیمت نهایی بنگاه رقیب اعلام می‌کند و تمامی تقاضا را تامین می‌کند. حال اگر قیمتی که بنگاه در حالت انحصاری اعلام می‌کند، کمتر از قیمت نهایی بنگاه رقیب باشد، آن قیمت را به عنوان قیمت پیشنهادی خود اعلام می‌کند و در صورتی که قیمت انحصارگر بیشتر از قیمت نهایی بنگاه رقیب باشد، بیشترین قیمتی که شرط کمتر بودن قیمت از هزینه نهایی رقیب را نقض نمی‌کند، پیشنهاد می‌کند. در صورتی که قیمت به صورت پیوسته باشد، این رقابت تعادل نخواهد داشت و در صورتی که به صورت گسسته باشد، بیشترین عددِ کوچکتر از هزینه‌ی نهایی رقیب تعادل نش خواهد بود.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Bertrand_competition</ref>

 

{{نظریه بازی‌ها}}

== منابع ==

[[رده:اقتصاد خرد]]

[[رده:انحصار چندجانبه]]

[[رده:مدل‌های اقتصاد]]

[[رده:نظریه بازی‌ها]]