نظریه کوز: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
در علم اقتصاد ادعا می شود که با مفروضاتی بازار آزاد یک خروجی [[کارایی پارتو|بهینه پارتو]] هم در تولید و هم در توزیع منابع اقتصادی ایجاد می
کند، یکی از آن مفروضات نبود عوارض جانبی است. نقض این فرض و وجود عوارض
جانبی مثبت یا منفی می تواند منجر به تخصیص نابهینه مواهب اقتصادی شود به
طوری که می توان با ایجاد اصلاحات و دخالت هایی وضعیت همه را بهبود
بخشید. در واقع وقتی عوارض خارجی وجود دارد، کالایی هست که برای آن بازاری شکل نگرفته است و طبیعتا میزان تولید آن بهینه نخواهد بود.
قضیه ی کوز گزاره ای را بیان می کند که با استفاده از آن می توان به
طریقی به بهینگی در تولید عوارض خارجی دست یافت.
==قضیه==
قضیه ی کوز در میان تحقیق وی برای کشف مقررات بهینه تخصیص [[پهنای باند فرکانسی]] حاصل شد. مشکلی که وجود داشت این بود که ایستگاه های مخابراتی رقیب ممکن بود از فرکانس مشترک استفاده کنند و دچار تداخل فرکانسی شوند.
مساله ای که پیش روی تنظیم مقررات بود، نحوه ی تخصیص پهنای باند بین ایستگاه ها به صورت بهینه بود. آنچه که کوز بیان کرد این بود که اگر [[حقوق مالکیت]] به خوبی تعریف شده باشد و امکان مبادله ی پهنای باند بین
اپراتورها وجود داشته باشد، مستقل از اینکه تخصیص بهینه چگونه باشد، بهینگی حاصل خواهد شد. در واقع تخصیص اولیه پهنای باند تنها آثار توزیعی ثروت بین اپراتور ها دارد و آنچه که در نهایت از مسیر مبادلات بین اپراتورها اتفاق می افتد، همان تخصیص بهینه خواهد بود. به عبارتی پهنای باند فرکانسی به مفیدترین کاربرد خود اختصاص خواهد یافت. به این بیان که مستقل از تخصیص اولیه، تشکیل یک بازار برای حق مالکیت خود به خود منجر به
بهینگی می شود، قضیه ی عدم تغییر پذیری کوز می گویند. البته فرض اساسی این قضیه این است که هزینه ی مبادلات صفر است. اگر این طور نباشد ممکن▼
▲بهینگی می شود، قضیه ی عدم تغییر پذیری کوز می گویند. البته فرض اساسی
==کارایی و عدم تغییر پذیری==
از آنجایی که [[کوز]] قصد بیان و اثبات قضیه ی خاصی را نداشت ، سایرین
شکل امروزی قضیه ی کوز را سامان دادند. آنچه که کوز مهیا کرد چیزی جز یک شهود اولیه نبود. عوارض خارجی معمولا در تراکنش چند بازیگر رخ می دهد و باید به صورت یک مساله ی بازگشتی حل شود. سایر محققان برای شکل دادن این قضیه دو صورت را بیان کردند:{{سرخط}}صورت کارایی: اگر هزینه ی مبادلات صفر باشد، خروجی بهینه حاصل خواهد شد.{{سرخط}}استدلال هم این است که اگر خروجی بهینه نباشد و بهبود پارتو
امکان پذیر باشد، طرفین ذی نفع این بهبود را انجام خواهند داد. بنابراین در نهایت نمی تواند فرصتی برای بهبود پارتو وجود داشته باشد و خروجی حاصل▼
در نهایت به صورت پارتو بهینه است.{{سرخط}}صورت عدم تغییر پذیری: با فرض هزینه ی صفر مبادلات و به ازای تخصیص های اولیه ی دلخواه، خروجی بهینه یکسانی خواهند داشت.{{سرخط}}همان طور که می دانیم تخصیص های بهینه پارتو می توانند متعدد باشند اما از میان آنها تنها یک تخصیص قابل دست یابی است. آنچه که کوز
بیان کرد همین صورت است. البته بعدتر نشان داده شد که اگر آثار توزیعی تخصیص اولیه زیاد باشد،▼
▲در نهایت نمی تواند فرصتی برای بهبود پارتو وجود داشته باشد و خروجی حاصل
▲البته بعدتر نشان داده شد که اگر آثار توزیعی تخصیص اولیه زیاد باشد،
امکان نقض این قضیه وجود دارد چرا که توزیع ثروت بین افراد، می تواند
قیمت های نسبی را تغییر دهد و خروجی متفاوت شود. در واقع این صورت از
قضیه، فرض قابل صرف نظر بودن تاثیر تخصیص اولیه بر ثروت بازیگران را در خود دارد.
==صورت معادلی==
[[استیون چونگ]] یک تعمیم از قضیه ی کوز ارائه کرد و این بود که با صرف
نظر از هزینه ی مبادلات، همه ی راه های تصحیح عوارض جانبی، می توانند به
یک خروجی بهینه منجر شوند. قراردادها ، بازارها و مالیات های تصحیح کننده همگی ظرفیت های یکسانی برای این کار دارند. البته این صورت یک فرض مهم
دارد و آن این است که باید مساله ی تضاد منافع دوجانبه باشد. به عنوان مثال در مورد مساله ی آلودگی هوا که قربانیان متعددی دارد قابل بیان نیست. همچنین باید حق مالکیت تعریف شده افراد معادل هم باشد و اختیارات متفاوتی را دلالت نکند.
==نقد==
مهم ترین نقدی که به قضیه کوز وارد می شود، مربوط به مفروضات آن است. در
واقع فرض وجود هزینه ی مبادلات صفر تقریبا هیچ گاه در جهان اتفاق نمی‌افتد و به همین دلیل نمی توان از نتایج آن استفاده کرد. البته با وجود این مشکل، همچنان فریدمن از آن دفاع می کند و می گوید وجود هزینه ی مبادلات حتی در این شرایط به سختی می تواند حضور و دخالت دولت را توجیه‌پذیر کند.{{سرخط}} مشکل دیگر این است که معمولا و با وجود تعدد بازیگرها، مثل مثال
آلودگی هوا، متضرر شوندگان ،انگیزه ی سواری مجانی برای یکدیگر را دارند و
به این ترتیب مانند حالت [[کالای عمومی]] کمتر از حد بهینه هوای پاک می‌خرند.{{سرخط}} مشکل سومی که وجود دارد، این است که معمولا به دلایل روانشناسانه، قیمت های فروش بالاتر از قیمت های خرید هستند و مردم تا حدی از معامله گری دوری می کنند. به همین دلیل تخصیص اولیه در نتیجه نهایی موثر
است و اثر موهبت وجود دارد.{{سرخط}} مشکل چهارم مربوط به فرض اطلاعات کامل است. در صورت قضیه فرض شده بود که بازیگران نسبت به خود و دیگران اطلاعات کامل دارند. در واقع تولید کننده از میزان آزاردهندگی آلودگی برای مردم و مردم از اثر آلوده سازی بر سود آوری بنگاه آگاهند. این فرض در واقعیت برقرار نیست و چانه زنی را دچار ناکارایی می کند.{{سرخط}} مشکل پنجم مربوط به اثر اعتبار در بازی های تکرار شونده است. اگر بازیگران بدانند که بازی تکرار خواهد شد، سیگنال دهی پویا انجام داده و خروجی ایستا را از حالت بهینه ی خود خارج می کنند.
| |||