سنگ‌های آذرین ۹۰ تا ۹۵٪ حجم و به ضخامت ۱۶ کیلومتر (از بالا) از پوستهٔ زمین را تشکیل می‌دهند.
سنگ‌های آذرین در [[زمین‌شناسی]] نقش بسیار مهمیمهی دارند زیرا: مواد معدنی و شیمیایی سراسری آن‌ها اطلاعات زیادی در مورد ترکیب [[گوشته]]، جایی که از آن سنگ‌های آذرین استخراج شده به ما می‌دهد، و شرایط دما و فشار که اجازهٔ شکل‌گیری به‌این صورت را داده، و یا دیگر سنگی که از قبل موجود بوده که ذوب شده؛ [[تاریخ‌گذاری مطلق]] آن‌ها را می‌توان به‌وسیلهٔ اشکال مختلف [[زمان‌سنجی رادیومتری]] به‌دست‌آورد و در نتیجه می‌توان با لایه‌های [[چینه]] مجاور مقایسه کرد، و امکان یافت که توالی و زمان حوادث را محاسبه کرد؛ ویژگی‌های این سنگ‌ها معمولاً از ویژگی‌های یک محیط تکتونیکی خاص خبر می‌دهد. تحول تکتونیکی ([[زمین‌ساخت صفحه‌ای]] را ببینید)؛ در برخی شرایط خاص آن‌ها میزبان ذخایر معدنی مهم (سنگ معدن) هستند: به عنوان مثال، [[تنگستن]]، [[قلع]]، و [[اورانیوم]] معمولاً با گرانیت و doritos همراه است، در حالی که سنگ معدن [[کروم]] و [[پلاتین]] معمولاً با گابروها در ارتباط است.
