اپیژنتیک: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: سلولهلی⟸سلولهای، فیزیلوژیکی⟸فیزیولوژیکی، ، متیلیشدن⟸متیلی شدن، |
|||
خط ۱:
{{بدون منبع}}
'''وراژنشناسی'''<ref>{{یادکرد-فرهنگستان|واژهٔ مصوب= وَراژنشناسی|حوزه= ژنشناسی|واژهٔ غیرفارسی با حروف فارسی = اپیژنتیک|واژهٔ غیرفارسی با حروف زبان اصلی = epigenetics|زبان واژهٔ غیرفارسی = انگلیسی|دفتر= هفتم|بخش= فارسی (ز-ی)|تاریخ بازچاپ= |سرواژه= وراژنشناسی}}</ref> یا '''وراژنتیک''' ('''Epigenetics''') مطالعه اختلافات سلولی و
از این رو، تحقیقات اپی ژنتیک در جستجوی توصیف دگرگونیهای دینامیک در پتانسیل رونویسی سلول است. اگرچه استفاده از لفظ اپی برای توصیف پروسههایی که توارث پذیر نیستند بحثبرانگیز است، این دگرگونیها ممکن است توارث پذیر بوده یا نباشند.<ref>Ledford H (2008). "Disputed definitions". Nature 455 (7216): 1023–8. doi:10.1038/4551023a. PMID 18948925</ref> بر خلاف ژنتیک که بر پایه تغیرات در توالی DNA (ژنوتیپ) است، تغیرات در بیان ژن یا فنوتیپ سولی اپی ژنتیک دلایل دیگری دارد. به این دلیل از پیشوند اپی برگرفته از επί- یونانی به معنای بالا، فراتر یا اطراف استفاده گردیده است.<ref>pector, Tim (2012). Identically Different: Why You Can Change Your Genes. London: Weidenfeld & Nicolson. p. 8. Just over ten years ago researchers found that the diets of pregnant mothers could alter the behaviour of genes in their children and that these changes could last a lifetime and then be passed on in turn to their children. The genes were literally being switched on or off by a new mechanism we call epigenetics – meaning in Greek 'around the gene'. Contrary to traditional genetic dogma, these changes could be transferred to the next generation. In this case the mothers just happened to be rats, but recent similar findings in humans have created a revolution in our thinking.</ref><ref>Carey N. (2011): Epigenetics revolution: How modern biology is rewriting our understanding of genetics, disease and inheritance. Icon Books, London, ISBN 978-1-84831-315-6; ISBN 978-1-84831-316-3.</ref>
خط ۲۹:
== پایه مولکولی ==
تغیرات اپی ژنتیکی فعالیت ژنهای خاصی را کنترل میکند. پروتئیتهای کروماتینی پیوسته به DNA ممکن است فعال یا خاموش باشند. این دلیلی است که چرا
در سال ۲۰۱۱ نشان داده شد که
== جستارهای وابسته ==
|