پادشاهی عراق: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۵۰:
[[عبداله]] نایبالسلطنه در طول [[جنگ جهانی دوم]] با کودتای افسران [[مربع طلایی]] به فرماندهی [[رشید عالی گیلانی|رشید عالی]] در سال [[۱۳۲۰]] ([[۱۹۴۱ (میلادی)|۱۹۴۱]]) سرنگون شد. دولتی که در پی آن تشکیل یافت طرفدار [[نازیسم|نازیهای آلمان]] بود و به همین دلیل یک ماه بعد مورد هجوم [[نیروهای متفقین]] قرار گرفت و در [[جنگ عراق و انگلستان]] شکست خورد. با اشغال عراق از سوی انگلستان این کشور به عنوان پایگاهی برای حمله به [[سوریه]] که تحت قیمومت [[دولت ویشی فرانسه]] بود استفاده شد. همچنین از عراق برای [[اشغال ایران در جنگ جهانی دوم|حمله به ایران به اتفاق شوروی]] نیز استفاده شد. در همین زمان بود که رهبر کردهای عراق به نام [[مصطفی بارزانی]] علیه دولت مرکزی در [[بغداد]] شورش کرد اما پس از شکست به همراه پیروانش به [[اتحاد جماهیر شوروی]] فرار کرد.
در سال [[۱۳۲۴]] ([[۱۹۴۵ (میلادی)|۱۹۴۵]]) و هنگامی که جنگ جهانی دوم رو به اتمام بود پادشاهی عراق به [[سازمان ملل متحد]] پیوست و یکی از موسسان [[اتحادیه عرب]] شد. در سال [[۱۳۲۶]] ([[۱۹۴۸ (میلادی)|۱۹۴۸]]) اعتراضات خشونتآمیز گستردهای که با نام [[انتفاضه وثبه|انتفاضهی وثبه]] مشهور شد با حمایت کمونیستها در بغداد روی داد که دلیل آن امضای پیمان
[[ملک حسین]]، شاه [[اردن]] به همراه عبداله، نایبالسطلنهی عراق در بهمن [[۱۳۳۶]] (فوریه [[۱۹۵۸ (میلادی)|۱۹۵۸]]) تصمیم به اتحاد دو خاندان هاشمی در این دو کشور را گرفتند تا با [[اتحاد مصر و سوریه|اتحاد جدیدالتاسیس مصر و سوریه]] مقابله کنند. این اتحادیه با نام [[اتحاد عرب]] در تاریخ [[۲۵ بهمن]] [[۱۳۳۶]] ([[۱۴ فوریه]] [[۱۹۵۸ (میلادی)|۱۹۵۸]]) شکل گرفت اما در همان سال کودتای ژنرال [[عبدالکریم قاسم]] در عراق منجر به انقراض پادشاهی در این کشور و در نتیجه نابودی اتحادیه شد.
|