گاه‌شماری جلالی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن منبع
اصلاح
خط ۶:
 
== تاریخچه و ویژگی‌ها ==
گاه‌شماری جلالی در راستای اصلاح و محاسبه دقیق گاهشماری ایرانی و در پی [[گاه‌شماری یزدگردی]] بوجود آمد. بی توجهی به اجرای کبیسه گیری گاهشماری یزدگردی از سال ۳۷۵ یزدگردی (۱۰۰۶ میلادی) تا اوایل دوران [[جلال‌الدوله ملک‌شاه سلجوقی]] موجب شده بود، [[نوروز]] هجده روز نسبت به زمان واقعی جابجا شود؛ و اعتدال بهاری بجای اول فروردین با نوزدهم فرردین منطبق شود. از این رو با حذف هجده روز آغاز فروردین و اعمال آن بعنوان کبیسه در پایان سال ۴۴۷ یزدگردی و قرار گرفتن موقعیت ورود خورشید به نقطه اعتدال بهاری در سرآغاز سال، گاهشماری جلالی شکل گرفت.<ref name=calendar.ut.ac.ir-TJ3>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://calendar.ut.ac.ir/Fa/CalHistory/CalHistory4-2-3.asp#4-2-4 |عنوان=گاه‌شماری جلالی ۱ | ناشر =پایگاه اطلاع رسانی '''مرکز تقویم''' مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران |تاریخ = |تاریخ بازبینی=اسفند ۱۳۹۰}}</ref> گاهشماری جلالی را در هماهنگی با سال اعتدالی دقیق‌ترین گاهشماری جهان دانسته‌اند. در برابر تقویم اروپایی که در هر 3226 سال یک روز خطا دارد، گاهشماری جلالی در هر 116,529 سال یک روز خطا دارد.<ref>[http://ephemeris.com/history/middle-east.html#persian History of Astronomy]</ref><ref>گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰)، صفحه ۴۱.</ref>
 
گاهشماری جلالی توسط عده‌ای از ریاضی دانان ایرانی از جمله [[ابوالفتح عبدالرحمان منصور خازنی]]، [[ابومظفر اسفزاری]]، [[ابوعباس لوکری]]، محمد بن احمد معموری، میمون بن نجیب واسطی، ابن کوشک بیهقی مباهی و در رأس آنان [[حکیم عمر خیام]] در ۳ رمضان ۴۷۱ هجری قمری تدوین شد.<ref>نوروزنامه، رساله منسوب به خیام نیشابوری</ref> کار تدوین این تقویم در دورهٔ جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی با فرمان [[خواجه نظام‌الملک]]<ref name=calendar.ut.ac.ir-TJ3>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://calendar.ut.ac.ir/Fa/CalHistory/CalHistory4-2-3.asp#4-2-4 |عنوان=گاه‌شماری جلالی ۱ | ناشر =پایگاه اطلاع رسانی '''مرکز تقویم''' مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران |تاریخ = |تاریخ بازبینی=اسفند ۱۳۹۰}}</ref> و محل رصد آن شهرهای [[اصفهان]] (پایتخت [[سلجوقیان]])، [[ری]] و [[نیشابور]] ذکر شده‌است.<ref>گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰)، صفحه ۵۰.</ref>
خط ۲۷:
کبیسه‌گیری گاه‌شماری جلالی در برابرسازی ماه‌های سال با حرکت واقعی خورشید در منطقه‌البروج و نیز محاسبه سال و تطبیق سرآغاز آن با نقطه اعتدالی، در مقایسه با سایر گاه‌شماری‌های خورشیدی، از جمله گاه‌شماری میلادی به‌مراتب دقیقتر است. چراکه تقویم جلالی علاوه بر کبیسه‌های معمول چهارساله از کبیسه پنج ساله نیز بهره می‌برد. درباره روش کبیسه گیری جلالی نظرهای متفاوتی وجود دارد و بیشتر عقیده بر این است که در آغاز امر روشی خاص اعمال نشده<ref name=calendar.ut.ac.ir-TJ4>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://calendar.ut.ac.ir/Fa/CalHistory/CalHistory4-2-4.asp |عنوان=گاه‌شماری جلالی ۲ | ناشر =پایگاه اطلاع رسانی '''مرکز تقویم''' مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران |تاریخ = |تاریخ بازبینی=اسفند ۱۳۹۰}}</ref> و سال‌های کبیسه در آن مانند تقویم رسمی کنونی ایران ثابت نبوده و کبیسه کردن مطابق با نتایج رصد سالانه بوده‌است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.chn.ir/news/?section=2&id=30180 |عنوان=۵۲۶ سال با تقویم جلالی | ناشر =وبگاه خبرگزاری میراث فرهنگی |تاریخ =۱۳۸۴/۱۲/۲۸ |تاریخ بازبینی=فروردین ۱۳۹۱}}</ref>
 
طبق کبیسه‌های پیشنهاد شده از جمله زیج ایلخانی تقویم جلالی دارای یکدوره ۱۲۸ ساله با جمعاً ۳۱ روز کبیسه‌است.<ref name=calendar.ut.ac.ir-TJ4>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://calendar.ut.ac.ir/Fa/CalHistory/CalHistory4-2-4.asp |عنوان=گاه‌شماری جلالی ۲ | ناشر =پایگاه اطلاع رسانی '''مرکز تقویم''' مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران |تاریخ = |تاریخ بازبینی=اسفند ۱۳۹۰}}</ref> هر دوره کبیسه گیری ۱۲۸ ساله شامل یک زیرْدورهٔ ۲۹ ساله و سه زیردوره ۳۳ ساله‌است؛ که هر زیرْدوره یک کبیسه با فاصله پنج ساله در آغاز، پیش از کبیسه‌های چهارساله دارد. با این شیوه کبیسه گیری، سال جلالی ۳۶۵٬۲۴۲۱۸۷۵ روز و میزان دقت آن یک روز در هر ۸۸٬۵۷۴ سال می‌باشد.<ref>گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰)، ص ۶۳.</ref> و در کبیسه گیری پیشنهادی [[ذبیح بهروز]] دوره بزرگ ۲۸۲۰ ساله وجود دارد که مورد توجه [[احمد بیرشک]] نیز قرار گرفته‌است. در طی این دوره بزرگ ساعت تحویل سال تکرار می‌شود؛ و شامل ۲۲ دوره ۱۲۸ ساله سابق بعلاوه یک کبیسه چهارسالی است. درنتیجه دوره بزرگ یک زیردوره ۳۷ ساله در انتها دارد. در این شیوه سال خورشیدی ۳۶۵٬۲۴۲۱۹۸۵۸ روز و میزان دقت آن یک روز در هر ۴٬۷۶۱٬۹۰۵۴۷۶۱۹۰۵ سال می‌باشد؛ که شیوه اخیر دقیقترین کبیسه گیری سال خورشیدی می‌باشد.<ref>گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰)، ۶۳-۶۵.</ref><ref>[http://ephemeris.com/history/middle-east.html#persian History of Astronomy]</ref> گاهشماری جلالی را در هماهنگی با سال اعتدالی دقیق‌ترین گاهشماری جهان دانسته‌اند. در برابر تقویم اروپایی که در هر 3226 سال یک روز خطا دارد، گاهشماری جلالی در هر 116529 سال یک روز خطا دارد.<ref>[http://ephemeris.com/history/middle-east.html#persian History of Astronomy]</ref><ref>گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰)، صفحه ۴۱.</ref>
 
== تقویم ایرانی ==