شاهنشین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱:
{{کاربردهای دیگر}}
'''شاهنشین''' در [[معماری ایرانی]] قسمتی است که در شمال اندرونی قرار می گرفته و آفتاب خور بوده، بزرگتر و به آن سه دری یا پنج دری نیز گفته می شود. شاه نشین اتاقی است با ارتفاع نسبتا بلند که معمولا ارتفاع آن دوبرابر دیگر اتاق های خانه بود، در قسمت بالای این ارتفاع، سقف نیم گنبدی قرار می گرفت و چون ارتفاع زیاد بود باعث خنک شدن اتاق
شاه نشین ها با تزئینات خاصی نظیر نقاشی، شیر و شکر در زیر گنبد و در زمان قاجار با آیینه کابری همراه بود. گچ بری های نفیس به همراه تندبری ها در اطراف اجاق و نقاشی های شیشه ها نیز از جمله این تزئینات به شمار می رفت. یک ارسی (پنجره) بالا رو، با شیشه های رنگی همراه با الحاقات مربوط به آن نیز در اتاق شاه نشین وجود داشت که اغلب سه دری یا پنج دری بود.
درست در مقابل شاه نشین یک حوض بزرگ ساخته
از سوی دیگر به دلیل آنکه شاه نشین آفتاب خور و مایل به حوض است، اشعه های آفتاب که به سطح آب برخورد میکرد، با زاویه ای شکسته شده و به ارسی برخورد میکرد و باعث
== دیگر کاربردهای شاه نشین ==
|