فریدون آدمیت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB |
|||
خط ۳:
{{Infobox Officeholder
| name = فریدون آدمیت
| birth_name =
| nickname =
| image =
| caption =
| office1 = [[فهرست سفیران ایران در هند|سفیر ایران در هند]]
| monarch1 = [[محمدرضاشاه پهلوی]]
| primeminister1=
| term_start1 =
| term_end1 =
| predecessor1 = [[عبدالحسین مسعود انصاری]]
| successor1 = [[جلال عبده]]
| office2 = [[فهرست سفیران ایران در فیلیپین|سفیر ایران در فیلیپین]]
| primeminister2=
| term_start2 =
| term_end2 =
| predecessor2 =
| successor2 =
| office3 =
| primeminister3=
| term_start3 =
| term_end3 =
| predecessor3 =
| successor3 =
| office4 = [[فهرست سفیران ایران در هلند|سفیر ایران در هلند]]
| primeminister4=
| term_start4 = ۱۳۴۰
| term_end4 = ۱۳۴۲
| predecessor4 =
| successor4 =
| birth_date = [[۱۲۹۹]]
| birth_place = [[تهران]]،
| death_date = [[۱۰ فروردین]] [[۱۳۸۷]] (۸۷ سال)
| death_place = بیمارستان تهران کلینیک [[تهران]]،{{-}}به دلیل عارضهٔ گوارشی (محل دفن بهشت زهرا)
| nationality = {{پرچم|ایران|
| residence =
| alma_mater = دانشکدهٔ علوم سیاسی و اقتصاد لندن
| party =
| otherparty =
| spouse =
| children =
| occupation = سیاستمدار
| profession = [[مورخ]]
|cabinet =
| religion = [[اسلام]]
|signature =
|awards =
|website =
|footnotes =
|blank1 = تالیفات
|data1 = [[امیر کبیر و ایران]]
خط ۵۹:
== زندگینامه ==
=== تولد و کودکی ===
فریدون آدمیت، فرزند [[عباسقلی آدمیت|عباسقلی خان قزوینی]] در سال
=== تحصیلات ===
او بعد از تحصیلات ابتدایی به [[دارالفنون]] رفت و تا کلاس پنجم در دارالفنون به ادامه تحصیل پرداخت و در سال [[۱۳۱۸]] کلاس پنجم را به اتمام رساند و سه ماه بعد امتحان نهایی مدرسه متوسطه را پشت سر گذاشت. او در سال ۱۳۱۸ ش به خدمت وزارت پست و تلگراف درآمد و سال بعد به وزارت خارجه رفت. پس از آن به [[دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران|دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران]] راه یافت و در سال [[۱۳۲۱]] فارغ‌التحصیل شد.<ref name="zamaneh.info" /> وی پایان‌نامه‌اش را دربارهٔ زندگی و اقدامات سیاسی [[امیرکبیر]] نوشت که دو سال بعد (سال [[۱۳۲۳]]) با عنوان «[[امیرکبیر و ایران]]» با مقدمهٔ استادش دکتر [[محمود محمود]] به چاپ رسید.<ref name="zamaneh.info" />
او بعدها در سال [[۱۳۳۰]] خورشیدی برای
=== درگذشت ===
وی برای مدتی از بیماری [[آمفیزم]] رنج می‌برد.<ref name="autogenerated2">[http://www.shahbazi.org/blog/Archive/8302.htm یادداشت‌های پراکندهٔ عبدالله شهبازی]</ref> وی بر اثر شدت یافتن بیماری گوارشی و تنفسی که مدت‌ها به آن ابتلا داشت از چند هفته قبل از مرگ در بیمارستان تهران کلینیک بستری بود و بعدازظهر دهم [[فروردین]] سال
== فعالیت‌های سیاسی ==
آدمیت در دوران دانشجویی دانشکدهٔ حقوق، در سال [[۱۳۱۹]] به استخدام [[وزارت امور خارجه ایران|وزارت امور خارجه]] درآمد تا ضمن کار، تحصیلات خود در خارج از کشور را تکمیل کند. وی در این وزارتخانه، مسئولیّت‌هایی از جمله: دبیر دوّم سفارت ایران در لندن (نخستین فعّالیت اداری-اجرایی او)، معاونت ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات، معاونت ادارهٔ کارگزینی، دبیر اوّل نمایندگی دائمی ایران در [[سازمان ملل متحد]]، رایزن سفارت ایران در سازمان ملل، نمایندهٔ ایران در کمیسیون وابسته به شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد، نمایندهٔ ایران در کمیسیون حقوقی تعریف تعرّض، مخبر کمیسیون امور حقوقی در مجمع عمومی نهم، نمایندهٔ ایران در کنفرانس ممالک آسیایی و آفریقایی در [[باندونگ]]، مدیر کل سیاسی وزارت خارجه، مشاور عالی وزارت امور خارجه، معاون وزارت امور خارجه، سفیر ایران در [[لاهه]] در سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۲، سفیر ایران در [[فیلیپین]] و حدود دو سال سفیر ایران در [[هند]] بود. او حدود بیست سال هم مقام داور بین‌الملل را در دیوان حکمیت لاهه داشت. آدمیت در کنار انجام مأموریت اداری در [[بریتانیا]]، وارد [[
آدمیت در سال
آدمیت در سال ۱۳۵۷ ش که برخی نویسندگان برای بار دوم [[کانون نویسندگان]] را به منزله یک کانون صنفی راه انداختند ریاست نخستین جلسه عمومی کانون را برعهده گرفت ولی چندی بعد از آن کناره‌گیری کرد.
خط ۷۸:
آثار آدمیت دورهٔ زمانی میان [[جنبش تنباکو]] (۱۲۶۹ ه ش) تا [[استبداد صغیر]] (۱۲۹۰ ه ش) را شامل می‌شود.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/story/2007/10/071003_an-aa-adamyat.shtml ۳۰ سال انتظار برای چاپ کتابی از فریدون آدمیت - بی‌بی‌سی فارسی]</ref>
* ''[[امیر کبیر و ایران]]''، ۱۳۲۳٫۲۴، [[انتشارات خوارزمی]]
* ''جزایر بحرین: تحقیق در تاریخ دیپلماسی و حقوق بین‌الملل" به زبان انگلیسی در [[نیویورک]]/ ترجمه فارسی از
* ''فکرِ آزادی و مقدمه [[نهضت مشروطیت ایران]]''، ۱۳۴۰
* ''اندیشه‌های [[طالبوف تبریزی]]''، ۱۳۴۶
خط ۱۰۰:
* http://www.qabas.org/farsi/mashrooteh/amoze4/ch4.htm
* http://www.qabas.org/farsi/mashrooteh/amoze4/ch3.htm
* http://naghed.net/Maghale_ha/Kasravi.htm--
== رفتار دکتر آدمیت در برابر دستگاه حکومت شاه ==
خط ۱۰۹:
تعقیب مذاکرات روز شنبه دوم شهریورماه و پیشنهادِ جناب‌عالی مبنی بر این که علتِ معذور بودنِ خود را از قبولِ نمایندگیِ دولت در کمیسیونِ «تعریفِ تجاوزِ» مللِ متحد کتباً اعلام دارم، اینک مطلب را هرچه کوتاه‌تر و فشرده‌تر باطلاع می‌رسانم:ـ
چند سالِ پیش که مسآله تعریفِ تجاوز در مللِ متحد مورد گفتگو و مطالعه بود، اینجانب و دکتر «آلفارو» که حالا قاضیِ «دیوانِ بین‌المللیِ دادگستری» است فرمولِ مشترکی درخصوصِ تعریفِ تجاوز عرضه داشتیم که در گزارشِ کمیسیونِ مجمعِ عمومیِ مللِ متحد منتشر گشته‌است. در انطباقِ عملیِ این فرمول نسبت به ماجرایِ [[جنگ ویتنام|ویتنام]] و [[جنگ اعراب و اسرائیل|جنگِ عرب و اسراییل]] - دولتِ آمریکا و اسراییل متجاوز شناخته می‌شوند و ضمانتِ اجراهایِ مندرج در منشورِ مللِ متحد شاملِ حالِ هردو می‌گردد. هرگاه در کمیسیونِ اخیر نماینده دیگری از طرفِ دولتِ شاهنشاهی شرکت می‌جست خود را مقید به فرمولِ پیشمهادیِ گذشته اینجانب نمی‌دانست و به همین
اما هرآیینه اینجانب در آن کمیسیون شرکت می‌نمودم ناگزیر به دفاعِ همان فرمولِ سابقِ خود
دیگر این که اینجانب ناسلامتی یکی از داورهایِ «دیوانِ دائمی داوری» هستم و مجمعِ عمومی مللِ متحد نیز آن را اِبرام کرده‌است. شایسته داورِ بین‌الملل نیست که روزی خودش قاعده و فرمولی را عرضه بدارد و روزِ دیگر که پایِ انطباقِ عملیِ آن به میان کشیده می‌شود از آن روی برتابد و زیرِ پا نهد. راستش اینکه این‌جور کارها با آیینِ زندگیِ نگارنده سازگار نیست گرچه سنت متبوع و مذهب مختار باشد. هر کدام از آن دو سبب که عرض شد کافی بود که مرا از آن
امضا
خط ۱۱۹:
== انتقادات ==
آدمیت مخالفانی از طیف مذهبی و غیرمذهبی دارد. برخی از نیروهای غیرمذهبی ایران به خاطر توجه او به نقش روحانیون در مشروطه و برخی از مذهبی‌ها هم به خاطر توجه او به نیروهای غیرمذهبی و روشنفکران غیرمذهبی. همچنین برخی از اقلیت‌های مذهبی چون بهاییان به خاطر دیدگاه‌های او
به ادعای [[عبدالله شهبازی]]، وی [[آرامش دوستدار]] را به دلیل اینکه [[بهاءالله]] را در زمرهٔ پیامبران بزرگ الهی از جمله [[موسی]]، [[عیسی]]، [[زرتشت]] و [[محمد]] می‌آورد، شارلاتانی می‌خواند که می‌خواهد مردم را تحمیق کند.<ref name="autogenerated2" />
[[نیارکی]] در «نگاهی منتقدانه به زندگی، تاریخ‌نگاری و اندیشهٔ سیاسی آدمیت» اظهار می‌کند که: فریدون آدمیت در طول زندگی خود، همواره مورد حمایت دستگاه حاکمهٔ [[دودمان پهلوی|پهلوی]] بود. هنگامی که به عنوان سفیر ایران در هند در سال [[۱۳۴۲]] منصوب شد، شاه در استوارنامهٔ او چنین آورد: «... لازم می‌دانیم یکی از مأمورین شایسته و مورد اعتماد خود را به سمت سفیرکبیر و نمایندهٔ فوق‌العاده در آن کشور تعیین نماییم...».<ref name="zamaneh.info" />
وی غالب نوشته‌های آدمیت در را زمینهٔ اندیشه‌های غیر دینی، از سری نوشته‌های دسته اول می‌داند که در آنها می‌کوشد اندیشهٔ دینی را در جامعه ناکارآمد جلوه دهد. وی معتقد است آدمیت از تمام رویدادها و اندیشه‌های معاصر تاریخ ایران، افکار پیشتازان فکری سکولار نهضت مشروطه را برگزیده‌است و این نشان‌دهندهٔ نوعی همگرایی وی با بینش غیردینی و خردگرایی صرف متفکران آن دوره می‌باشد.<ref name="zamaneh.info" />
== منابع ==
{{پانویس|۲|اندازه=ریز}}
* [http://www.hamshahri.org/news-47299.aspx زندگینامه: فریدون آدمیت (۱۲۹۹-۱۳۸۷)]
* دانشنامه دانش‌گستر،
== پیوند به بیرون ==
| |||