ملک ایاز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بهبود/اضافه کردن منبع‌
برچسب: افزودن پیوند بیرونی به جای ویکی‌پیوند
بهبود/اضافه کردن منبع‌
خط ۲:
'''ملک اَیاز''' پسر آیماق ابوالنجم، با نام کامل '''ابوالنجم ایاز بن اویماق''' یک بنده و غلام تُرک‌تبار بود که علاقه [[سلطان محمود غزنوی]] یه او مشهور است.<ref>{{cite book |last=Allsen |first=Thomas |title=The Royal Hunt in Eurasian History |page=264}}</ref><ref>{{cite book |last=Pearson |first=Michael Naylor |title=Merchants and Rulers in Gujarat: The Response to the Portuguese in the Sixteenth Century |page=67}}</ref> او در سپاه و دربار محمود غزنوی به مقامات بالا رسید. در منابع تاریخی و ادبی مختلف از روابط جنسی او با سلطان محمود بسیار سخن به میان آمده است.{{sfn|Neill|2008|p=308}}{{sfn|Ritter|2003|p=309-310}}
 
پس از مرگ سلطان محمود، اشتهار داستان دلدادگی این دو بیشتر شد و در [[ادبیات عرفانی|ادبیات غنایی و عرفانی]] فارسی، جایگاه خاصی یافت. از سده ششم به بعد، روایت تاریخی این داستان دگرگون شد و برخی از بزرگان عرصه ادب و عرفان، مانند [[احمد غزالی]]، [[عین القضات همدانی]]، [[عطار نیشابوری]]، [[مولوی]] و دیگران از آن برای تبیین مفاهیم عرفانی بهره بردند.<ref>مجوزی، محمد ۱۳۸۳</ref>
 
در سده‌های دهم و یازدهم هجری، داستان دلبستگی محمود به ایاز، مورد توجه شاعران قرار گرفت و چند مثنوی در اینباره سروده شد، که مثنوی محمود و ایاز زلالی خوانساری مشهورترین و شاخص‌ترین آنهاست. زلالی خوانساری، داستان عاشقانه ایاز و محمود را در هاله‌ای از مفاهیم عرفانی و معنوی به سلک نظم کشیده و شاخ و برگ بسیار بر واقعیت تاریخی آن افزوده است.<ref>مجوزی، محمد ۱۳۸۳</ref>
 
==پانویس==