'''ماویه''' رهبر زن قبایل [[عرب]] [[تنوخ]] در بلاد الشام و سرزمین‌های مجاور بود که پس از فوت همسرش ریاست این مجمع القبائل بزرگ را عهده دار گشت و بسبب نبردهای خود با نیروهای ارتش [[بیزانس|روم شرقی]] در عهد امپراطورامپراتور [[والنس]] در طی سالهای (۳۷۴-۳۷۸ میلادی) و ناآرام کردن سرزمین‌های سوریه و لبنان و فلسطین امروزی و همچنین بخشهایی از خاک مصر در نزد رومیان معروف گشت و در منابع رومی با نام‌های Mawia،Mawaiو Mawaiyذکر گردیده است.
== علت قیام ماویه ==
امپراطورامپراتور [[والنس]] پس از گرویدن به مذهب [[آریوس]]ی خواست تا این مذهب را بعنوان مذهب رسمی [[مسیحیت]] در تمامی امپراطوریامپراتوری روم شرقی (بیزانس) قرار داده که این امر باعث خشم قبایل مسیحی [[عرب]] [[ارتدکس]] و از جمله [[تنوخ]] و رهبر وقت آنان ملکه ماویه گشت و لذا تصمیم به نبرد مسلحانه با امپراطوریامپراتوری [[بیزانس]] گرفته و توانست در طی نبردهای مختلف توان نیروهای رومی را مضمحل کرده و همچنین در طی جنگی بزرگ بر نیروهایی که توسط امپراطورامپراتور والنس و شخصاً توسط فرماندهی کل نیروهای شرق امپراطوریامپراتوری بیزانس فرماندهی میشد فائق آید.سرانجام که نیروهای رومی چاره‌ای جز صلح با ماویه ندیدند حاضر گشتند که خواسته‌های او را قبول کرده و از نشر مذهب [[آریوس]]ی در بین قبائل عرب [[ارتدکس]] سرزمین‌های شام خودداری کنند و یک راهب مسیحی ارتدکس به نام موسی از قبیله‌ی تنوخ را که توسط خود ماویه پیشنهاد شده بود بعنوان اسقف کلیسای دمشق برگزینند.
